ochjee! eindelijk heeft hij zijn rust! hoe is het gegaan? wat een knokker dat het nog zo lang voortduurde ook.. je gaat niet heen lees ik.. hoe is je moeder nu?
de dood zelf of de crematie? dat laatste was gister, en het was heel erg indrukwekkend, mooi en ontroerend naar wat ik gehoord heb. ik vond het vreselijk dat ik er niet letterlijk bij kon zijn, en mijn moeder miste/mist mij heel erg als steun. maar ondanks verdriet en rouwen voelt ze zich wel sterk. bob was er een beetje in mijn plaats. maar ik ga door zo'n ander proces heen, van een afstand.. ik heb het af en toe wel zwaar hier.
ja allebei eigenlijk.. fijn dat het indrukwekkend, mooi en ontroerend was, het scheelt zo in de rouw als zoiets recht doet aan de persoon. ik kan me voorstellen hoe je je voelt..echt naar! afstand is erg moeilijk ja..geef het de ruimte, als je het zwaar hebt, laat het er maar gewoon zijn ondanks dat het zo moeilijk is. ik denk dat dat het beste is.
gelukkig dat je moeder er zo in staat. verdriet kan overweldigend zijn, maar als je je kracht kent.. dan is dat fijn.
Comments 23
hoe is het gegaan? wat een knokker dat het nog zo lang voortduurde ook..
je gaat niet heen lees ik.. hoe is je moeder nu?
kusje.
Reply
maar ik ga door zo'n ander proces heen, van een afstand.. ik heb het af en toe wel zwaar hier.
kus!
Reply
gelukkig dat je moeder er zo in staat. verdriet kan overweldigend zijn, maar als je je kracht kent.. dan is dat fijn.
ik stuur je luchtkussen op je toet :) liefs!
Reply
Reply
Leave a comment