(no subject)
Snoetje,
Een maand voor mijn zesde verjaardag gingen we naar het asiel. Beetje rond kijken enzo. Daar zat hij dan, Snoetje, nouja eerst heette hij nog anders poekie ofzo. Met de niesziekte nog onder zn leden zat hij daar in een hokje gepropt. We waren van plan hem te nemen! En dus de volgende dag kwamen we hem ophalen. En hij miauwde zo lief naar me.
De rest van de jaren stond hij bekend als de Rambo van de buurt. Nergens was hij bang voor, hij bedelde graag en ging hele gesprekken met je aan.
Om een lang verhaal kort te maken, hij is dood.
Mijn Itoesch, Snoetje, Arie, Eikel, Baby, maar vooral mijn liefje is er niet meer.
Het is het beste, hij was al bijna 18 jaar oud. Sinds dat hij bijna is opgegeten door die kut poedel hier in de wijk ging het slechter met hem. De laatste maand helemaal. Hij had hele dikke buik en kon amper ademen.
Mama zei dat toen de dierenarts hier thuis kwam.. en hij nog op de aanrecht lag.. hij zn pootje op de hand van de dierenarts legde en toen op zn zij ging liggen.. als of hij het allemaal best vond.
Eerst kreeg hij een spuitje met een middel waarvan hij in slaap zou vallen een soort narcose en daarna een spuitje om zn hartje te laten stoppen, maar omdat hij zo dun was waren de aderen amper te vinden en moest hij twee spuitjes krijgen.. en zn hartje wou het niet begeven.
Een stukje van mn jeugd ligt nu onder de grond. Nooit meer zn lieve vacht aaien.. nooit meer als ik net uit de douche kwam hem met zn zachtte vacht tegen me aan laten liggen. Nooit meer iemand die me verwelkomt als ik van werk thuis kom.
Ik mis je zo verschrikkelijk! en hij is nog geeneens 24 uur dood.
Mijn mooie baby.
Ik hoop dat als ooit mijn tijd komt. dat we dan weer samen zijn en dat je dan weer zoals altijd in de weg loopt en tegen me aan miauwt. want ook al blijven er 2 katten hier over.. jij bent de praatpoes.
Een maand voor mijn zesde verjaardag gingen we naar het asiel. Beetje rond kijken enzo. Daar zat hij dan, Snoetje, nouja eerst heette hij nog anders poekie ofzo. Met de niesziekte nog onder zn leden zat hij daar in een hokje gepropt. We waren van plan hem te nemen! En dus de volgende dag kwamen we hem ophalen. En hij miauwde zo lief naar me.
De rest van de jaren stond hij bekend als de Rambo van de buurt. Nergens was hij bang voor, hij bedelde graag en ging hele gesprekken met je aan.
Om een lang verhaal kort te maken, hij is dood.
Mijn Itoesch, Snoetje, Arie, Eikel, Baby, maar vooral mijn liefje is er niet meer.
Het is het beste, hij was al bijna 18 jaar oud. Sinds dat hij bijna is opgegeten door die kut poedel hier in de wijk ging het slechter met hem. De laatste maand helemaal. Hij had hele dikke buik en kon amper ademen.
Mama zei dat toen de dierenarts hier thuis kwam.. en hij nog op de aanrecht lag.. hij zn pootje op de hand van de dierenarts legde en toen op zn zij ging liggen.. als of hij het allemaal best vond.
Eerst kreeg hij een spuitje met een middel waarvan hij in slaap zou vallen een soort narcose en daarna een spuitje om zn hartje te laten stoppen, maar omdat hij zo dun was waren de aderen amper te vinden en moest hij twee spuitjes krijgen.. en zn hartje wou het niet begeven.
Een stukje van mn jeugd ligt nu onder de grond. Nooit meer zn lieve vacht aaien.. nooit meer als ik net uit de douche kwam hem met zn zachtte vacht tegen me aan laten liggen. Nooit meer iemand die me verwelkomt als ik van werk thuis kom.
Ik mis je zo verschrikkelijk! en hij is nog geeneens 24 uur dood.
Mijn mooie baby.
Ik hoop dat als ooit mijn tijd komt. dat we dan weer samen zijn en dat je dan weer zoals altijd in de weg loopt en tegen me aan miauwt. want ook al blijven er 2 katten hier over.. jij bent de praatpoes.