Здаецца, я раблю неабдуманныя рэчы... ✿
( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

Что бы ты мог подумать, Друг, если сидя в кафе у твоей работы подойдет к тебе официантка и скажет - "Привет, а я тебя знаю"? Ты подумал бы, что тебя много кто знает, ты же журналист и со стажем, а еще ты очень красивый молодой человек. И это как-то естественно, что она тебя знает ( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

*Усе дадзенныя і імены выдуманы, супадзенні выпадковыГэта быў зусім ліпень. Мае рукі ўпіраліся ў бакі і вельмі хацелі ўсе спыніць. Тым часам твае рукі абдымалі мяне вельмі пяшчотна. Мы з табой глядзелі па сярод лета ў цемную далеч зорнай ноччы. Я чула твае салодкія абяцанні аб тым, што лета будзе заўжды, што мы не пакінем алзін аднаго, а калі ( Read more... )

Надо выбирать: или ты с кем-то живешь, или этого кого-то желаешь. Нельзя ведь желать то, что имеешь, это противоестественно.

Час цяпер такі - я хачу ўдосталь насумавацца па Менску. Каб пісаць яго. Каб спяваць яго. Каб чытаць яго. У такі час мне страшэнна хочацца плакаць. Ад Менска, па Менску ці проста так. Хочацца хадзіць Менск і слухаць водгукі тых людзей, хто хадзіў тут да мяне. Хочацца абняць Менск. Хочацца абняць людзей, якія тут жывуць - прыезджых і самых карэнных. ( Read more... )

Беларускія грамадзяне набываюць свой абутак у Нямечынне ( Read more... )