(Untitled)

[abpraller]

Ведаеце што, калі артыкул пачынаецца словамі кшталту "ні для кого не секрет, что..." - гэта ўжо дыягназ. Мне адразу хочацца захлопнуць часопіс, а газету пусціць пад сялёдку. Якога чорта тады ты, курчакі, пачынаеш распавядаць мне пра тое што ні для каго не сакрэт? м? Гэта з раздзелу "варта адзначыць" і "дарэчы". Тое, што звычайна ў артыкуле недарэчы

Comments

[ex_krywal]

дык гэта проста памылка дурналісцкая. "говорят, что..."

[abpraller]

ды ніякая не памылка, аўтары часам абараняюць сваё права на "ні для кого не секрет", "дарэчы" і "спасіба аграменнае за цікавае інтэрв'ю". А я ж за дэмакратыю, нават у некаторых выпадках пакідаю.

[ex_krywal]

памылка-памылка. хай тады яны абараняюць і сваё права пісаць "пітнацаць"

[abpraller]

"Гэта аўтарскае!!!1111" :))

[macias_n]

А што ня так з "большое спасібо за інтервью"? Сіліч заўсёды кажа Дуням Міятавічам "дзякую за размову" напрыканцы. Не казаць жа "да пабачэньня".

[abpraller]

я тут акурат пра тэксты, а не пра радыё ці тэлебачанне.
Я лічу, што інтэрв'ю павінна выразна сканчацца адказам героя, павінна быць кропка, з сэнсам. Такая, што ў чытача ў галаве яшчэ затрымаецца апошняя думка, прынамсі да пачатку чытання наступнай публікацыі.
"Спасібо за інтэрв'ю" ніякай сэнсавай нагрузкі не нясе, акрамя таго што журналіст магчыма выхаваны і ветлівы. Няўдалая замена, калі няма яркай кропкі. Можна нават працягнуць:
- Вялікі дзякуй за інтэрв'ю!
- І вам вялкікі дзякуй, захадзіце ішчо!
- Дзякуй=дзякуй абавязкова!
- Рады буду вас бачыць!
- Дзякуй!

Прынамсі "дзякуй" за "дзякуй" я на свае вочы бачыў :)

[daroha]

памятаю

[abpraller]

такіе дзела.