Караткевіч

[ahromenka]

Калі ў нейкай літаратурнай кампаніі падчас сяброўскае п’янкі прыгадваю, як у 1981 годзе я, шаснаццацігадовы пацан, на той час - навучэнца элітнай спецшколы пры Беларускай Кансерваторыі, граў Уладзіміру Сямёнавічу Караткевічу Накцюрн Шапэна op 9 № 2 (Es-dur) у яго ўдома на К. Маркса-36, і як Караткевіч на знак падзякі ўласнаручна варыў мне,

Comments

[ju_88]

Да, Жыдаліцьвіны мы, з пахмельнымі і прагнымі вачамі,
Ідзем, каб здаць ліловае пустое шкло
У пункт прыёма, што на Карла Маркса
Чытаць Кандрата вершы у чарзе і слухаць рогат менчукоў...

Здаваць пляшкі быў мой абавязак. Вядома ж, як бухаць - так дарослыя, як шкло несьці на здачу, дык мы з братам. Ды яшчэ чарга маааруднаааяяя. Я браў канешне кніжку, але усё роўна нудота была страшэнная. Але аднойчы... хто гэта быў, я ня ведаю. Мо Караткевіч, мо хто яшчэ, у цэнтры - на Маркса і вакол, ад вакзала да цырка многа хто жыў. Карацей, дзядзька невысокі, нейкі круглаваты, троху нападпітку. Відаць таксама нудзіўся. Пачаў ён чытаць Крапіву. Не, пра кабана, пра барана я і сам ведаю. Але там была пра балет, нейкія яшчэ басні,тое, што толькі у ПСС і знойдзеш. А мо і ў ПСС не.

Чарга рыдала. Прыёмшчыца рыдала. Грузчыкі кінулі працаваць.

Так я дакрануўся да высокага мастацтва, да сэрца нашае нацыянальнае ідэі - да высокаякаснага сьцёба.

P.S. Шукаю ПСС Кандрата Крапівы. Пакуль бязвынікова.

[ahromenka]

"Вянок" на Тройцы, букіністычная крама. Заходзьце туды, проста пакіньце тэлефон, і, як будзе, Вам затэлефануюць.

[ju_88]

дзякуй

[irengloria]

Як пише живий класик "Герої не їбуться і не сруть, не кажучи про те вже, що ніхто з них в дитинстві не дрочив".

[ahromenka]

:))))