ПРА ДУХОЎНАСЦЬ І ШТУЧНЫЯ ЧЭЛЯСЫ

[ahromenka]

Калісь, напачатку дзевяностых, я жыў у слынным горадзе Тбілісі, на небагатай інтэрнацыянальнай ўскраіне, якая называлася “Мэрвэ полхшчы” (“Восьмы полк”). Сярод каларытных суседзяў - шаўцоў, краўцоў, прадавачак, аўтаслесараў і дробных вулічных злодзеяў, -- быў адзін зусім незабыўны тыпаж: цётка Хасмік. Мела яна армянскае прозвішча Манукян, але ж

Comments

[wasserstrahl]

Ды ладна.

Калі чалавек ужо не можа, а жонка яшчэ хоча, то старацца неяк гэтаму даць рады --- не так ужо і блага.

А лепшую ілюстрацыю да рашкі дала Петраноўская. http://www.echo.msk.ru/blog/petranov/1265532-echo/