"Хопіць жыць за бацькоўскімі плячыма!" - строга сказалі мне мама з татам суворым зімовым днём 2 студзеня і выгналі з сваёй хаты мацюгамі і рэмонтамі. Таму вось ужо 11 начэй і 12 дзён я разам з коткай Лялькай, кактусамі і любым Жаўтапузікам (ён жа - муж) жывем ў сваёй уласнай аднапакаёвай кватэры з незавершаным бягучым рамонтам.
(
далей жудасныя падрабязнасьці самастойнага жыцьця.... )
Comments 16
(The comment has been removed)
ага, посуд не мыць... гэта калі ў цябе ў гаспадарцы больш за 2 адзінкі талерак-лыжак-кубкаў можна не мыць :)
я зразумела, каб адчуць кайф ад асобнага лайф, трэба пачаць паліць каля компа :)
Reply
У нас до ремонта далеко, все здесь старое, но потихоньку мы это исправляем, главное, есть, где жить:) Ставили окна, на три дня переехали к родителям по осени- чуть выдержала, правдв, зато были горячие завтраки и собойки:) А сейчас муж на 3 дня уезжал в командировку в Москву- я не пошла жить к родителям, хоть они и живут через 2 дома от меня, а балдела самостоятельно:)
Да, денег на самостоятельное пропитание уходит много, мне пришлось работу поменять, чтобы справляться хоть как-то, мне нравится! Я сама себе хозяйка:)
Reply
я таксама хутка адчую смак ад самастойнага жыцьця... вось набудзім пральную машыну, і я таксама забалдзею канчаткова :)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
У бягучым рамонце ёсьць свае "прэлесьці" - тлушчам не зарасьцеш :) заўсёды нешта трэба рабіць вечарамі ды выходнымі днямі - на канапе перад целекам не паваляесься :)
Reply
Reply
Reply
Leave a comment