( Read more... )

 мяне спецыяльна не заўважыла кандуктар, тралейбус рухаўся далей, я і сапраўды ня быў падрыхтаваны заплаціць у першы раз поўны талон. я стаў ля кабіны вадзіцеля і пільна аглядаў гэтую кабіну і кнопкі адкрыцця дзвярэй. І тое, што я прыгадаў, моцна папахвае рэвалюцыяй.

яшчэ гадоў 5 таму ў тралейбусах вадзіцілі нібы змагаліся адзін з адным ў прыгажосці ( Read more... )

 сёння  1 снежня сусветны дзень барацьбы са СНІДам. 
што гэта такая за хвароба, якая існуе ўжо больш 20 гадоў, многія не ведаюць. Існуе агульны страх перад хваробай і людзьмі, якія жывуць з ВІЧ.  Тым не менш, баяцца ня трэба, трэба ведаць...
інфармацыя пра ВІЧ/СНІД  тут: 
- http://www.staying-alive.org/ru/home, www.aids.by


( Read more... )

час ідзе, альтэрнатыўныя вытрымкі пэўных падзей канешне не ацаніць, можна толькі ўяўляць. але шкадаваць не варта. такім хвілінам трэба аддаваць уяўленне і становіцца трошачкі лепей, бо казкі я навучыўся чытаць сабе сам.


( Read more... )

вы не ўяўляеце сколькі гадзін у тыдзень я думаю аб тым як бы я перабудаваў горад, у якім жыву,
 якія б раёны з'явіліся на яго мапе, як бы выкарыстоўваў кожны квадратны метр, дзе б я праклаў новую лінію метро і якая была б гэта лінія, там дзе можна было ійсці і па сценах туняляў танцавалі цені, там бы дзе на станцыях свеціла штучнае сонца, і ( Read more... )

Доўгае вяртанне туды, дзе моманты вяртання становяцца звычайнай падзеяй. Каір. горад пяскоў і горад надзей. тысячы гадзін маёй рэфлексіі так і не адбыліся. тысячы нерваў і мышцаў майго твару не прайшлі праз выпрабаванні момантаў мімікі. так павінна было адбыцца. так не павінна было адбыцца.

дзежурныя фразы - паглядзець трошачкі глыбей. вернуцца да ( Read more... )

там дзе песок. там дзе хвалі песку ідуць з самага неба. адхіляючы рухі простых людзей. але яны маюць уладу над ім. і над мноствам істотных рэчаў не заўважных нам. тысячы рэк бензіну цякуць па іх дарогах, якія вядуць туды, куды імкнуцца ўсе. на імгненні перабягаючы дарогі мы адчулі, што звычайныя страхі тут не маюць такой вялікай моцы.

EAST EAST


( Read more... )

я даўно хацеў цябе спытаць, як у цябе атрымоўваецца так мала спаць.
можна ж згарэць як матылёк.
у мяне так не атрымоўваецца.


( Read more... )

zxzxv zxvzx

калі мы брадзілі там? па задворкам Барселоны шляхам чужых думак і каціліся па хвалям, мы не выпадалі, мы назіралі ( Read more... )