У школе, як заўжды, адбываюцца брыдкія рэчы, і я канчаткова губляю веру ў чалавечнасць і дабрыню.
Вядома, у такой навучальнай установе, як гэта, процьма цяжкіх і вельмі цяжкіх дзяцей. Мне заўжды здавалася, што настаўнікі, тым не менш, несучы свой цяжкі крыж, спрабуюць хоць нешта зрабіць. Я памылялася.
(
чытаць далей... )
Comments 10
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
А тое, што пад капірку--так. Да нас прыслалі двух (адразу!) завучаў. Дык у іх нават імёны па бацьку аднолькавыя. Быццам нейкі серыйны нумар)))
Reply
Leave a comment