Als ik zo terug denk aan al mijn 'strange relationships' dan kom ik telkens tot dezelfde conclusie. Ik was degene die iets te vertellen had. Al vele malen heeft me dit gefrustreerd. Feit, ik ben een babbelkont, maar het is heus niet enkel zever die van mijn mond uitga. Wat is er gebeurt dat de mensen elkaar nix meer te vertellen hebben?? Of ligt ( Read more... )

Ochtend, ik haat het. Verplicht om die warme dekens van je te gooien de koude lucht op je huid te voelen, naar beneden trippelen om toch maar verlost te zijn van die volle blaas. Het is nix voor mij. Maar het alternatief is geen optie. Blijven liggen, leegloos voor je uitstaren, alle mogelijke herinneringen ophalen die je toch niet direct beter ( Read more... )

We zijn terug bergaf, de overgangsfase lijkt maar niet te verdwijnen. Op een bepaald moment zou je denken van: "he zelf dit is te surrealistisch voor mij." Maar nee, dan werd het woensdag veranderde de alles en iedereen en hop je bent terug bij af. Maar er is licht in de tunnel, ook al heb ik het licht dan op een zeer pijnlijke manier gezien. Is ( Read more... )