Nov 30, 2010 14:44
Завея, снег, амаль спазненне, боль у кожным кроку праз новы абутак..
Мяне выратаваў вадзіла з суседняга завода, проста падкінуўшы да месца працы. Ужо ў каторы раз.
Пакуль ехалі міла цікавіўся пра мой графік працы, як працуецца, а пасля папрасіў нумар тэлефона. Амаль аджартавалася.. Прынамсі пасмяялася добра.
А зараз нешта і не зусім смешна.
Leave a comment
Comments 2
Reply
Reply
Leave a comment