Лідзія Вадкерці-Гаворнікава
Замыкаемся
на ўсе тры замкі
баючыся рабаўнікоў
Удаем памерлых
кожны ў сваёй труне
чакаем закліку
Лазар устань!
Штоночы ўрываецца
туга па людзкой пяшчоце
ў самоту маю
Штораніцы
знаходжу сваё сэрца
адкрытым
перад замкнёнымі дзьвярыма
на чужым парозе
насьцеж
Zamykáme sa
čo aj na tri zámky
zo strachu pred vlamačmi
Zdanlivo mŕtvi
každý vo svojej hrobke
čakáme výzvu -
Lazar vstaň - !
Každú noc sa mi vláme
túžba po ľudskej nehe
do súkromia
Každé ráno
nachádzam svoje srdce
verejne
pred zamknutými dverami
na cudzom prahu
dokorán
пераклад з славацкай мовы