Friends-only, ага.

Прабачце, давялося.

Можа каму спатрэбіцца. Кніжка Сяргея Грахоўскага, прысьвечаная жыхарам ягонага роднага Глуска. Вершы я не сканіраваў, але фотаздымкі захаваў. На некаторых ён сам у розныя гады жыцьця, але ёсьць і здымкі, дзе Быкаў, Бураўкін, Семяжон ды іншыя. Кніжку я заўтра аддам людзям у Глуску.

( Read more... )

Знайшоў. Напісаў больш за год таму ( Read more... )

В три часа ночи сидят малятки в песочнице возле подъезда. Дождь лупит, но они сидят. Девичий голосок ( Read more... )

Ёсьць рэч, якую я ніколі не змагу зразумець. Людзі, што не прышпільваюцца ў аўто рэмнем бясьпекі ( Read more... )

Днямі разгарэлася малапатрэбная дыскусія наконт таго, ці можна любіць Менск/Мінск ( Read more... )

Наша апошная песьня будзе па-руску. Такі лёс, ёсьць прычыны, і мне лянотна тлумачыць чаму. Таму асабліва ўразьлівым варта адвесьці сваіх дзетак ад нашых блакітных экранаў ( Read more... )

Я, увогуле, супраць свабоды слова і плюралізму на старонках сацыяльных сетак і ў блогах. Я маю нецярпімасьць шмат да каго, я ня ўсіх дадаю ў сябры і люблю займацца фрэндацыдам. Розныя перакананьні, погляды - гэта нармальна, але да пэўнай мяжы ( Read more... )

Цёплыя вечары нашага мястэчка 😃

( Read more... )

Славік быў крывадушным чалавекам. Нават ліцэмерам. Ён хлусіў ня словамі, ён хлусіў інтанацыяй і выразам твару ( Read more... )