"Сцверджанне" і "сцвярджэнне" ў пяцітомным слоўніку беларускай мовы
СЦВЕРДЖАННЕ, -я, н. Палажэнне, выказванне. Я здзівіўся супярэчлівасці сцверджанняў на адной і той жа старонцы пры характарыстыцы вобраза Сымона. Ларчанка.
СЦВЯРДЖЭННЕ, -я, н. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сцвярджаць - сцвердзіць і сцвярджацца.
2. Пацвярджэнне чаго-н.- Ужо тэлеграму атрымаў,- задаволена адказаў Хадкевіч і, нібы ў знак сцвярджэння сваіх слоў, выцягнуў з бумажніка Любіну тэлеграму. Васілевіч. Каравы пераклад нямецкага тэксту... міжвольна гучаў як сцвярджэнне таго, што свабодны народ не так лёгка скарыць. Брыль.