Я ўжо некалькі год не хаджу на масавыя гулянні прысвечаныя Дню Волі. Бо святкаванне Дня Волі ў сучаснай Беларусі нагадвае мне футбольны матч, прычым у асяродку футбольных фанатаў-хуліганаў. Гэта значыцца, што ўсе чакаюць не таго, які будзе лік у гульні, а таго, ці атрымаецца перастрэцца з фанатамі каманды-суперніка, ці будзе шманаць АПАМ і ці можна
(
Read more... )
Comments 7
Можа паспеем яшчэ надрукаваць інфармацыйныя ўлёткі якія? Прыватным чынам?
Reply
Reply
Reply
Наконт таго, што існуюць і іншыя функцыі акрамя пералічаных мною, дык не сумняюся.
Але ўсё адно застаюся пры сваім.
Інтэгратыўная функцыя дзейнічае толькі ў дачыненні да мінімальнай часткі нашага грамадства і з часам не пашыраецца.
Тэрапеўтычная - сумнеўна. Раз на 2 гады шэсці закончваюцца адсідкамі.
І справа не ў тым, што "задрала". У Беларусі нацыянальныя святы яшчэ трэба фармаваць - ствараць рытуалы, даказваць, тлумачыць, дзяліцца радасным настроем. Пра 25 сакавіка ў нас маўчалі 70 год. Большасць грамадзян сучаснай Беларусі трэба даказаць, што гэта свята і яно важнае для ўсіх нас. Патрэбна нейкая праца.
І з такога гледзішча, хаджэнне на мітынг - гэта не дзеянне, а бяздзеянне.
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment