Byćcio - Hrechapadzieńnie
Kniha Staroha zapavietu Biblii:
8. I pasadziŭ Haspodź Boh raj u Edemie na ŭschodzie, i źmiaściŭ tam čałavieka, jakoha stvaryŭ .
9. I vyhadavaŭ Haspodź Boh ź ziamli kožnaje dreva pryjemnaje z vyhladu i dobraje ŭ ježu, i dreva žyćcia pasiarod raju, i dreva spaznańnia dabra i zła.
10. Z Edema vypłyvała raka na arašeńnie raju; i potym raździalałasia na čatyry raki.
11. Imia adnoj Fison: jana abciakaje ŭsiu ziamlu Chaviła, tuju, dzie zołata;
12. i zołata toj ziamli dobraje; tam bdołach i kamień aniks.
13. Imia druhoj raki Hichon (Hieon): jana abciakaje ŭsiu ziamlu Kuš.
14. Imia treciaj raki Chidekiel (Tyhr): jana praciakaje pierad Asiryjaj. Čaćviortaja raka Jeŭfrat.
15. I ŭziaŭ Haspodź Boh čałavieka, jakoha stvaryŭ, i pasialiŭ jaho ŭ sadzie Edemskim, kab urablać jaho i zachoŭvać jaho.
16. I nakazaŭ Haspodź Boh čałavieku, kažučy: z kožnaha dreva ŭ sadzie ty budzieš jeści;
17. a z dreva spaznańnia dabra i zła, nia jež ź jaho; bo ŭ dzień, kali ty pakaštuješ ź jaho, śmierciu pamreš.
18. I skazaŭ Haspodź Boh: niadobra być čałavieku adnamu; stvorym jamu pamočnika, adpaviednaha jamu.
19. Haspodź Boh utvaryŭ ź ziamli ŭsich žyvioł polnych i ŭsich ptušak niabiesnych, i pryvioŭ ich da čałavieka, kab bačyć, jak jon ich nazavie, i kab, jak nazavie čałaviek kožnuju dušu žyvuju, tak i było imia joj .
20. I nazvaŭ čałaviek imiony ŭsiamu bydłu i ptuškam niabiesnym i ŭsim źviaram polnym; ale čałavieku nie znajšłosia pamočnika, padobnaha da jaho.
21. I navioŭ Haspodź Boh na čałavieka mocny son; i, kali jon zasnuŭ, uziaŭ adnu rabrynu jahonuju, i zakryŭ toje miesca płoćciu.
22. I stvaryŭ Haspodź Boh z rabryny, uziataj u čałavieka, žančynu, i pryvioŭ jaje da čałavieka.
23. I skazaŭ čałaviek: voś, heta kostka ad kaściej maich i płoć ad płoci majoj; jana budzie nazyvacca žonkaju, bo ŭziataja ad muža svajho.
24. Tamu pakinie čałaviek baćku svajho i maci svaju i prylepicca da žonki svajoj; i buduć adna płoć.
25. I byli aboje hołyja, Adam i žonka jahonaja, i nie saromielisia.
Byćcio, raździeł 2:8-25
Guillielmus Paludanus - Musées Royaux des Beaux-Arts. Brussels, Belgium. 1567
Byćcio - Hrechapadzieńnie:
1. Źmiej byŭ chitrejšy za ŭsich źviaroŭ polnych, jakich stvaryŭ Haspodź Boh .
2. I skazaŭ źmiej žančynie: ci sapraŭdy skazaŭ Boh: nia ježcie ni ź jakoha dreva ŭ rai?
3. I skazała žančyna źmieju: płady z drevaŭ my možam jeści, tolki pładoŭ z dreva, jakoje pasiarod raju, skazaŭ Boh, nia ježcie i nie čapajcie ich, kab vam nie pamierci.
4. I skazaŭ źmiej žančynie: nie, nie pamracie;
5. ale viedaje Boh, što ŭ dzień, kali vy skaštujecie ich, adamknucca vočy vašyja, i vy budziecie, jak bahi, jakija viedajuć dabro i zło.
6. I ŭbačyła žančyna, što dreva dobraje dla ježy, i što jano pryjemnaje vačam i panadnaje, bo daje viedu; i ŭziała pładoŭ ź jaho i jeła; i dała taksama mužu svajmu, i jon jeŭ .
©Časłaŭ List. Byćcio - Hrechapadzieńnie. 2011
7. I adamknulisia vočy ŭ ich abaich, i ŭviedali jany, što hołyja, i sšyli smakoŭnyja liściny, i zrabili sabie apajaski.
8. I pačuli hołas Hospada Boha, Jaki chadziŭ pa rai ŭ čas dzionnaj prachałody; i schavaŭsia Adam i žonka jahonaja ad abličča Hospada Boha pamiž drevami raju.
9. I paklikaŭ Haspodź Boh Adama i skazaŭ jamu: dzie ty?
10.Jon skazaŭ: hołas tvoj ja pačuŭ u rai, i spałochaŭsia, bo ja hoły, i schavaŭsia.
11.I skazaŭ Boh: chto skazaŭ tabie, što ty hoły? ci nia jeŭ ty z dreva, ź jakoha Ja zabaraniŭ tabie jeści?
12.Adam skazaŭ: žonka, jakuju Ty daŭ mnie, jana dała mnie z dreva, i ja jeŭ.
13.I skazaŭ Haspodź Boh žoncy: što heta ty zrabiła? Žonka skazała: źmiej zmuściŭ mianie, i ja jeła.
14.I skazaŭ Haspodź Boh źmieju: za toje, što ty zrabiŭ heta, praklaty ty pierad usim bydłam i pierad usimi žyviołami polnymi; ty budzieš chadzić na čeravie tvaim, i budzieš jeści pył va ŭsie dni žyćcia tvajho ;
15.i varožaść pakładu pamiž taboju i pamiž žančynaju, i pamiž siemiem tvaim i pamiž siemiem jaje; jano budzie bić ciabie ŭ hałavu, a ty budzieš džalić jaho ŭ piatu.
16.Žoncy skazaŭ: množačy pamnožu skruchu tvaju ŭ ciažarnaści tvajoj; u chvoraści budzieš naradžać dziaciej; i da muža tvajho ciaha tvaja, i jon budzie vaładaryć nad taboju.
17.A Adamu skazaŭ: za toje, što ty pasłuchaŭsia hołasu žonki tvajoj i jeŭ z dreva, pra jakoje Ja nakazaŭ tabie, skazaŭšy: «nia jež ź jaho», praklataja ziamla za ciabie; sa skruchaju budzieš karmicca ź jaje va ŭsie dni žyćcia tvajho ;
18.ciernie i vaŭčki ŭzhaduje jana tabie; i budzieš karmicca polnaju travoju;
19.U pocie tvaru tvajho budzieš jeści chleb, pakul nia vierniešsia ŭ ziamlu, ź jakoje ty ŭziaty; bo pył ty i ŭ pył vierniešsia.
20.I nazvaŭ Adam imia žoncy svajoj: Jeva, bo jana stała maci ŭsich, chto žyvie.
21.I zrabiŭ Haspodź Boh Adamu i žoncy jaho vopratku skuranuju i apranuŭ ich.
22.I skazaŭ Haspodź Boh: voś, Adam, zrabiŭsia jak adzin z Nas, viedajučy dabro i zło; i ciapier jak by ni praciahnuŭ ruku svaju, i nia ŭziaŭ taksama ad dreva žyćcia, i nie pakaštavaŭ, i nie pačaŭ žyć viečna.
23.I vysłaŭ jaho Haspodź Boh z sadu Edemskaha, kab urablaŭ ziamlu, ź jakoje jon uziaty .
24.I vyhnaŭ Adama, i pastaviŭ na ŭschodzie kala sadu Edemskaha chieruvima i pałymiany mieč, jaki sam pavaročvaŭsia, kab achoŭvać darohu da dreva žyćcia.
Byćcio, raździeł 3:1-24
_______________________
«Dušeŭny čałaviek nia prymaje taho, što ad Ducha Božaha , bo jon ličyć heta varіjactvam ; i nia moža razumieć, bo pra heta treba razvažać duchoŭna.» (Pieršaje da Karynfianaŭ 2:14)
Aŭtar-układalnik ©Časłaŭ List
Nazad → Mastactvо Hal iereja Teałahičnyja dasledavanni Časłaŭ List Kreatyŭ
8. I pasadziŭ Haspodź Boh raj u Edemie na ŭschodzie, i źmiaściŭ tam čałavieka, jakoha stvaryŭ .
9. I vyhadavaŭ Haspodź Boh ź ziamli kožnaje dreva pryjemnaje z vyhladu i dobraje ŭ ježu, i dreva žyćcia pasiarod raju, i dreva spaznańnia dabra i zła.
10. Z Edema vypłyvała raka na arašeńnie raju; i potym raździalałasia na čatyry raki.
11. Imia adnoj Fison: jana abciakaje ŭsiu ziamlu Chaviła, tuju, dzie zołata;
12. i zołata toj ziamli dobraje; tam bdołach i kamień aniks.
13. Imia druhoj raki Hichon (Hieon): jana abciakaje ŭsiu ziamlu Kuš.
14. Imia treciaj raki Chidekiel (Tyhr): jana praciakaje pierad Asiryjaj. Čaćviortaja raka Jeŭfrat.
15. I ŭziaŭ Haspodź Boh čałavieka, jakoha stvaryŭ, i pasialiŭ jaho ŭ sadzie Edemskim, kab urablać jaho i zachoŭvać jaho.
16. I nakazaŭ Haspodź Boh čałavieku, kažučy: z kožnaha dreva ŭ sadzie ty budzieš jeści;
17. a z dreva spaznańnia dabra i zła, nia jež ź jaho; bo ŭ dzień, kali ty pakaštuješ ź jaho, śmierciu pamreš.
18. I skazaŭ Haspodź Boh: niadobra być čałavieku adnamu; stvorym jamu pamočnika, adpaviednaha jamu.
19. Haspodź Boh utvaryŭ ź ziamli ŭsich žyvioł polnych i ŭsich ptušak niabiesnych, i pryvioŭ ich da čałavieka, kab bačyć, jak jon ich nazavie, i kab, jak nazavie čałaviek kožnuju dušu žyvuju, tak i było imia joj .
20. I nazvaŭ čałaviek imiony ŭsiamu bydłu i ptuškam niabiesnym i ŭsim źviaram polnym; ale čałavieku nie znajšłosia pamočnika, padobnaha da jaho.
21. I navioŭ Haspodź Boh na čałavieka mocny son; i, kali jon zasnuŭ, uziaŭ adnu rabrynu jahonuju, i zakryŭ toje miesca płoćciu.
22. I stvaryŭ Haspodź Boh z rabryny, uziataj u čałavieka, žančynu, i pryvioŭ jaje da čałavieka.
23. I skazaŭ čałaviek: voś, heta kostka ad kaściej maich i płoć ad płoci majoj; jana budzie nazyvacca žonkaju, bo ŭziataja ad muža svajho.
24. Tamu pakinie čałaviek baćku svajho i maci svaju i prylepicca da žonki svajoj; i buduć adna płoć.
25. I byli aboje hołyja, Adam i žonka jahonaja, i nie saromielisia.
Byćcio, raździeł 2:8-25
Guillielmus Paludanus - Musées Royaux des Beaux-Arts. Brussels, Belgium. 1567
Byćcio - Hrechapadzieńnie:
1. Źmiej byŭ chitrejšy za ŭsich źviaroŭ polnych, jakich stvaryŭ Haspodź Boh .
2. I skazaŭ źmiej žančynie: ci sapraŭdy skazaŭ Boh: nia ježcie ni ź jakoha dreva ŭ rai?
3. I skazała žančyna źmieju: płady z drevaŭ my možam jeści, tolki pładoŭ z dreva, jakoje pasiarod raju, skazaŭ Boh, nia ježcie i nie čapajcie ich, kab vam nie pamierci.
4. I skazaŭ źmiej žančynie: nie, nie pamracie;
5. ale viedaje Boh, što ŭ dzień, kali vy skaštujecie ich, adamknucca vočy vašyja, i vy budziecie, jak bahi, jakija viedajuć dabro i zło.
6. I ŭbačyła žančyna, što dreva dobraje dla ježy, i što jano pryjemnaje vačam i panadnaje, bo daje viedu; i ŭziała pładoŭ ź jaho i jeła; i dała taksama mužu svajmu, i jon jeŭ .
©Časłaŭ List. Byćcio - Hrechapadzieńnie. 2011
7. I adamknulisia vočy ŭ ich abaich, i ŭviedali jany, što hołyja, i sšyli smakoŭnyja liściny, i zrabili sabie apajaski.
8. I pačuli hołas Hospada Boha, Jaki chadziŭ pa rai ŭ čas dzionnaj prachałody; i schavaŭsia Adam i žonka jahonaja ad abličča Hospada Boha pamiž drevami raju.
9. I paklikaŭ Haspodź Boh Adama i skazaŭ jamu: dzie ty?
10.Jon skazaŭ: hołas tvoj ja pačuŭ u rai, i spałochaŭsia, bo ja hoły, i schavaŭsia.
11.I skazaŭ Boh: chto skazaŭ tabie, što ty hoły? ci nia jeŭ ty z dreva, ź jakoha Ja zabaraniŭ tabie jeści?
12.Adam skazaŭ: žonka, jakuju Ty daŭ mnie, jana dała mnie z dreva, i ja jeŭ.
13.I skazaŭ Haspodź Boh žoncy: što heta ty zrabiła? Žonka skazała: źmiej zmuściŭ mianie, i ja jeła.
14.I skazaŭ Haspodź Boh źmieju: za toje, što ty zrabiŭ heta, praklaty ty pierad usim bydłam i pierad usimi žyviołami polnymi; ty budzieš chadzić na čeravie tvaim, i budzieš jeści pył va ŭsie dni žyćcia tvajho ;
15.i varožaść pakładu pamiž taboju i pamiž žančynaju, i pamiž siemiem tvaim i pamiž siemiem jaje; jano budzie bić ciabie ŭ hałavu, a ty budzieš džalić jaho ŭ piatu.
16.Žoncy skazaŭ: množačy pamnožu skruchu tvaju ŭ ciažarnaści tvajoj; u chvoraści budzieš naradžać dziaciej; i da muža tvajho ciaha tvaja, i jon budzie vaładaryć nad taboju.
17.A Adamu skazaŭ: za toje, što ty pasłuchaŭsia hołasu žonki tvajoj i jeŭ z dreva, pra jakoje Ja nakazaŭ tabie, skazaŭšy: «nia jež ź jaho», praklataja ziamla za ciabie; sa skruchaju budzieš karmicca ź jaje va ŭsie dni žyćcia tvajho ;
18.ciernie i vaŭčki ŭzhaduje jana tabie; i budzieš karmicca polnaju travoju;
19.U pocie tvaru tvajho budzieš jeści chleb, pakul nia vierniešsia ŭ ziamlu, ź jakoje ty ŭziaty; bo pył ty i ŭ pył vierniešsia.
20.I nazvaŭ Adam imia žoncy svajoj: Jeva, bo jana stała maci ŭsich, chto žyvie.
21.I zrabiŭ Haspodź Boh Adamu i žoncy jaho vopratku skuranuju i apranuŭ ich.
22.I skazaŭ Haspodź Boh: voś, Adam, zrabiŭsia jak adzin z Nas, viedajučy dabro i zło; i ciapier jak by ni praciahnuŭ ruku svaju, i nia ŭziaŭ taksama ad dreva žyćcia, i nie pakaštavaŭ, i nie pačaŭ žyć viečna.
23.I vysłaŭ jaho Haspodź Boh z sadu Edemskaha, kab urablaŭ ziamlu, ź jakoje jon uziaty .
24.I vyhnaŭ Adama, i pastaviŭ na ŭschodzie kala sadu Edemskaha chieruvima i pałymiany mieč, jaki sam pavaročvaŭsia, kab achoŭvać darohu da dreva žyćcia.
Byćcio, raździeł 3:1-24
_______________________
«Dušeŭny čałaviek nia prymaje taho, što ad Ducha Božaha , bo jon ličyć heta varіjactvam ; i nia moža razumieć, bo pra heta treba razvažać duchoŭna.» (Pieršaje da Karynfianaŭ 2:14)
Aŭtar-układalnik ©Časłaŭ List
Nazad → Mastactvо Hal iereja Teałahičnyja dasledavanni Časłaŭ List Kreatyŭ