Першы раз, як ехала туды, набрала ксеракопій Чантурыі, гістарычных даведак - думала знайсці гістарычны цэнтар. Па прыездзе аказалася нешта вылезанае, безтваравае, цэнтр горада - у чаканні дажынак.
Адзіны дом,які зацікаваў - дзесьці ля цэнтра, бліжэй да карціннай галерэі, прывабіў цаглянай кладкай пачатку 20 ст. Гаспадар дома, з кім выпала размаўляць аб гісторыі гэтага дома, утаропіўся спачатку ў мяне, а пасля ў свой дом, як быццам бачучы яго першы раз у жыцці. Затое парадавалі мясцовыя могілкі. Хаця я там падчас прыборкі згубіла мабільнік.
О! Якая радасць! А то ўсё думала, адкуль гэты чабурашка ўзяўся. З павагай да Вашых аўтарскіх правоў і ўласнай творчай свабоды, крыху перараблю "сваю" аватарку. Мір?
Comments 9
Reply
Reply
Reply
Reply
ЛуАЗик - это вещь. Сто лет их не видел.
Reply
Першы раз, як ехала туды, набрала ксеракопій Чантурыі, гістарычных даведак - думала знайсці гістарычны цэнтар.
Па прыездзе аказалася нешта вылезанае, безтваравае, цэнтр горада - у чаканні дажынак.
Адзіны дом,які зацікаваў - дзесьці ля цэнтра, бліжэй да карціннай галерэі, прывабіў цаглянай кладкай пачатку 20 ст. Гаспадар дома, з кім выпала размаўляць аб гісторыі гэтага дома, утаропіўся спачатку ў мяне, а пасля ў свой дом, як быццам бачучы яго першы раз у жыцці.
Затое парадавалі мясцовыя могілкі. Хаця я там падчас прыборкі згубіла мабільнік.
Reply
Reply
Якая радасць! А то ўсё думала, адкуль гэты чабурашка ўзяўся.
З павагай да Вашых аўтарскіх правоў і ўласнай творчай свабоды, крыху перараблю "сваю" аватарку. Мір?
Reply
по Минску один такой катается
только как их на регистрацию то ставят
водитель то посередине сидит)
Reply
Leave a comment