Пабярэжжа Дзьвіны.
Мясьціны жылыя, але ж мы тут не свае. Чужыя.
-Хм, глядзі.-Нечакана кажаш Ты.
-Опа-кажу я.
Перад намі цыдулка акуратна пакладзеная на зялёны ліст.
Учытваюся ў падаецца такія дзіцячыя літары такога усё ж няПростага пытання.
(
Read more... )
Comments 2
мая фантазія ўжо малюе гэтага чалавечка..
Reply
Reply
Leave a comment