(Untitled)

[dichtvoorje]

Ik ben woordloos, hersendood. Nu ik de leegte van de antwoorden heb gevoeld, verlang ik terug naar de vragen. Sla mij, bijt mij, veraad mij, ontlok een reactie uit dit menselijke wezen. Zet mijn geest in actie, want ik laat mij leven

Comments

[ex_mahayana900]

las laatst dat er op een psychiaterconferentie een geweldige ontdekking is gedaan. proefpersoon was gekoppeld aan ingewikkelde draadjes aan een pjoeter en een kastje met knopje in zn hand had. op beide manieren kon de dia overgeschakeld worden

[dichtvoorje]

Dat vind ik op zich wel heel fascinerend. Aan de andere kant is het ook beangstigend, als je hersens je (onbewust?) voor gruwelijke dingen behouden, ben je als het ware aan grenzen gebonden

[ex_mahayana900]

ja je bent een soort spiegeltje denk ik, je reacties komen denk ik inderdaad wel voort uit een referentiekader. en ik denk dat dat kader meerdere dimensies heeft. ik denk dat iedereen als het ware een rugzak bij zich draagt met verstandelijke, emotionele, spirituele en culturele vakjes gevuld met wat dan ook dat je hebt mee mogen maken.

ik denk dat alles dan dus met een rede gebeurt, hoe gruwelijk die rede ook kan zijn voor jou of mij, maar dat komt omdat we allemaal een andere inhoud van die rugzak hebben. ik hoop wel dat iedereen hetzelfde merk draagt (het bloed in ons lichaam wat allemaal wel overeen zou moeten komen ofzo...). ((Anders klopt mijn eigen alles-is-één lijffilosofie niet meer rond))

[anonymous]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet gek vind dat je vrienden zich vreemden lijken te wanen. Als je ziet dat je een aantal posts terug vriendschap voor iets totaal overbodigs en stompzinnigs uit gaat maken en communicatie als iets onnodigs. Moeten zij het dan maar accepteren dat jij hen als nutteloos beschouwt?

[dichtvoorje]

Dat is een post die ik heb geschreven naar aanleiding van de steeds groter wordende kloof tussen mij en enkele van mijn vrienden.

Bovendien, mijn livejournal is een plaats waar ik mijn hersens kan legen, een plaats waarop ik de analyses van mijn hoofd kwijt kan. Het is makkelijk om te zien dat er geen logica zit in de volgordes van mijn post. Niet mijn gevoel wordt hier beschreven, maar enkel hersenspinsels. Soms zou ik zelf durven zeggen dat dit een uitlaatklep is. Niet het minst onbelangrijke, is dit een plek die open staat voor discussie.

Ik neem aan dat mijn vrienden dit wel begrijpen.

[dichtvoorje]

Oh en, ik bespreek de mogelijkheid dat communicatie en vriendschap een nuttloos overblijfsel is, maar zoals je misschien gelezen hebt, kom ik niet bijna niet tot een conclusie en als ik wel tot een conclusie kom, dan is het niet diegenen die jij denkt te zien.
"En ik zou nu iets moeten typen wat uitsluitsel kan geven, maar ik kan het niet bedenken."

En als belangrijkste, het hoeft niet per direct te betekenen dat ik hen nutteloos vind.

Verder zou ik even op willen merken dat niet alles wat 'overbodig en stompzinnig' is, iets negatiefs hoeft te zijn.

Ik vind je eerlijk gezegd een beetje ondoordacht en snel met je conclusies. Ik zou haast denken dat je bevooroordeeld bent.