Антропология

Jan 26, 2016 23:12

Было время, когда моя бабушка - женщина светская во всех отношениях - еженедельно ходила на ... панихиды.
Подтянутая, всегда с иголочки одетая, на каблуках.
По мере взросления мне казалось, прости господи, она получала удовольствие от процесса.

Read more... )

мысли вслух, life, параллели, люди

Leave a comment

Comments 38

khlurd January 26 2016, 19:26:09 UTC
հա

Reply

donnamalina January 26 2016, 19:39:27 UTC
դու էլ?

Reply

khlurd January 26 2016, 20:18:48 UTC
հա, մխիթարել չեմ կարողանում
ուրիշների ներկայությամբ՝ լացել էլ

Reply

donnamalina January 27 2016, 08:52:45 UTC
լրիվ նույն վիճակը

Reply


Мир праху village_fool January 26 2016, 19:43:50 UTC
И земля пухом. Уходят они.

Reply

Re: Мир праху donnamalina January 26 2016, 19:59:13 UTC
Спасибо.

Reply


lilis55 January 26 2016, 21:43:26 UTC
Ցավակցում եմ:

Reply

donnamalina January 27 2016, 08:52:56 UTC
շնորհակալ եմ

Reply


nrbakert_tashuk January 27 2016, 06:57:03 UTC
Психологический трюк... Ողջերի մասին հարցուփորձը կյանքի վերահաստատման ենթագիտակցական պահանջն է ու ուղեղի պաշտպանական աշխատանքը։ Քելեխի իրական նշանակությունը ես հասկացա հորեղբորս մահից հետո, արարողությունների ժամանակ։ Բոլոր կազմակերպական, կենցաղային հարցերը, ցավակցողների հոսքը, գնացող-եկողների, մարդկանց կերակրելու հոգսերը, արարողակարգը, այդ ողջ իրարանցումն իրականում հետաձգում է կորստի ցավի գիտակցումը բոլոր մերձավորների համար։ Ու այդ յոթի, քառասունքի օրերի ընթացքում ուղեղն աստիճանաբար սկսում է գիտակցել ու համակերպվել ու սկսել հարմարվել պակասի հետ․․․Այլ բան է, որ հետո երկար ժամանակ սպասում են, որ դուռը կբացվի, ներս կգա․․․Անսպասելի կորուստների դեպքում ուղեղի ընդվզում կա ուժեղ՝ նա չկա, իսկ մոլորակը պտտվում է, ու դեռ ինչ-որ մեկն ուտո՞ւմ է․․․ Ու արդեն այդ վրդովմունքն էլ համակերպում է․․․ Հոգեբանական առումով լրիվ աջակցող գործիքներ են՝ քելեխը, ինքնահողերը, քառասունքը, տարին․․ Սկսեցի լրիվ այլ աչքով նայել այդ ամենին, քան որպես պահպանողական, անիմաստ պայմանականության․․․

Reply

donnamalina January 27 2016, 08:54:58 UTC
հա, հասկանում եմ
բայց էդ հացը երբեք չեմ կարողացել ուտել

մի բարեկամուհի ունենք, իր սկեսուրի հոգեհացին ինձ ասեց. "Դու դեռ չես մեծացել, որ հացը չես ուտում" ...
եսի՞մ

Reply

noni_no January 27 2016, 13:22:44 UTC
հոգեհացը հա... բայց այո, կողքիններն անպայման ստիպում են գոնե մի կտոր բերան դնել:

Reply

donnamalina January 27 2016, 16:59:37 UTC
ախր ստիպելը որն ա՞
ինձ երեխա ժամանակ ծնողներս անգամ չէին ստիպում հաց ուտել՝ չնայած շատ վատ ուտող էի

Reply


noni_no January 27 2016, 13:21:05 UTC
ցավակցում եմ

ինչքան մեծանում ենք, էնքան մեծերն էլ են թանկանում՝ անկախ տարիքից

Reply

donnamalina January 27 2016, 17:00:41 UTC
շնորհակալ եմ

Reply


Leave a comment

Up