Беларушчына бы кактэйль молатава
Кінь яе ў АМАП
Кожнае маё слова золата
Я беларус не кацап

Беларушчына песьня вольная
Залі яе на Youtube
Ці з гуртом ці проста сольна
Шар па сьвеце моўны цуд

Нас запраграмавалі беларушчынай
Яна гэта наш культурны код
Яна ў нашым сэрцы і нават тлушчы
Кожны дзень і круглы год

У ціхім віры
Мыю свой твар
Неба хвалюецца

Kielich za čałaviectva. Jarkaje sonca
Zahladaje ŭ vakno. Mnie pryśniŭsia
Sid Vicious. Jon źjaviŭsia
źnianacku i syjšoŭ u biaskoncaść.

Sumiaści falš i alarm. Atrymaješ
Standartnuju situacyju
Kožnaj vysmaktanaj z palcu nacyi
A takich nacyj u nas biaz kraju

Zapisvaju tłum heta navat nia huki

Jacob was sitting on the marble floor ( Read more... )

Спачатку было слова.
А потым мільёны інтэрпрэтацыяў гэтага слова.
І былі войны, каб навязаць сваю інтэпрэтацыю слова іншым.
І былі войны, каб забіць тых, хто разумее слова па-іншаму.
І так было тысячы год.
Аж пакуль не засталося нікога.
А слова страціла ўсялякі сэнс.
Ці можа сэнсу не было ад пачатку?

Надакучыла балбатня ( Read more... )

Сяржук уяўляў сабе Осла ( Read more... )

Яго звалі Яська. Ён быў апошнім ( Read more... )

Зіму нясе Алень дзевяцірогі ( Read more... )

Мінакі мы ў гэтым месьце.
Недаравальна
Хочацца стрэсьці
Зь сябе
Талін.

Хоць ён і прыгожы,
Як лялька з сэкс-шопу,
Такі несаўковы. І можа
Мне не даруе
Паклёпу.

Але нельга штучна
Любіць. Скрала
Маю любоў Вільня.
І гэта публічна агучана.
Не засталося
На Талін.