Fanfiction
Title: Fijne avond
Band: KAT-TUN
Genre: Drama, Fluff
Status: Complete
Kame: Waai! Ik heb zo’n zin in een kopje warme chocolademelk! Wil je ook?
Jin: Nee, dankje.
Jin: Hey Kame, wacht niet op me vanavond. Ik kom wat later.
Kame: Huh, hoezo?
Kame liep naar Jin toe om hem van dichterbij te bekijken. Jin zag er best knap uit. Knapper dan hoe hij er normaal uitziet. Kame voelde dat er wat achter zat.
Kame: Hoezo heb je deze kleren?
Jin keek de andere kant op toen Kame wat dichterbij kwam.
Kame: Je hebt zelfs parfum op?!
Jin gaf een ongemakkelijk glimlach. Kame schoot direct naar achter.
Kame: Je… Je hebt een date…?
Jin begon opeens te blozen waardoor Kame zich een beetje geïrriteerd begon te voelen.
Kame: Voor wat bloos jij nou?! Ik durf te wedden dat het weer een of andere hoer is!!!
Jin: WTF is er miss met jou?! Je kent haar niet eens!
Jin kon niet geloven wat hij hoorde.
Jin: Luister Kame, ik heb hier geen tijd voor anders kom ik te laat.
Kame: Te laat voor wat, je date? Neem je het zo serieus.
Kame keek Jin vragend aan. Maar Jin negeerde hem en keerde zich om en liep naar de deur.
Eigenlijk wist Jin zelf de antwoord op die vraag niet...
Kame zuchte. ‘Wat moet ik nou…’ dacht Kame hopeloos.
“Ik wens jullie een fijne avond…” Hoorde Jin Kame zeggen toen net uit het huis uitliep en bijna de deur dichtsloot. Jin stopte even, maar wist niet waarom en liep verder.
Kame hoorde dat de deur dichtsloot en liep naar de raam om Jin weg te zien lopen. Jin stak zijn arm uit zodat de taxi voor hem stopte. Kame hoopte dat Jin zich omkeerde. En dat deed Jin ook. Kame hoopte… Hij hoopte dat… Hij wist eigenlijk niet wat hij zelf wilde.
Kame zag dat Jin richting hun appartement keerde. En hij wist ckr dat Jin hem zag. Voor an paar still secondes bleven ze van een groot afstand naar elkaar staren.
Jin zucht. ‘Waar ben ik toch mee bezig?’ Vroeg Jin fluisterend aan zichzelf. Jin stapte in en Kame keerde zich om en schoof de gordijnen direct dicht. Kame voelde een traan op zijn wang vallen en zag opeens een foto van hem en Jin in een fotolijstje op tafel. Hij liep er naar toe pakte het op. Hij bekeek het een paar secondes en zette het omgekeerd plat op tafel.
“Waarom zet je hem zo neer?” Hoorde Kame opeens. Hij keerde zich adrubt om en zag Jin voor hem staan.
Kame: J-Jin…?
Jin glimlachte en liep naar het fotolijstje en zette het goed op tafel.
Kame: Jin… Je date?
Jin: Naaah, ik besloot toch om niet te gaan.
Kame was vergeten hoe hij moest glimlachen. Hij kon het bijna niet geloven. Hij bleef daar maar staan en staarde naar Jin.
Jin: Hoelang ben je venplan om daar te blijven staan?
Kame: Jin… Waarom?
Jin glimlachte en liep naar Kame tot hij maar een paar centimeters van hem vandaan was. Jin wreef rustig met zijn fingertoppen over Kame’swang. Hij veegde voorzichtig de traan weg. Met zijn vingertoppen ging hij rustig over Kame’skaak naar zij oorlel.
Kame voelde vlinders in z’n buik en voelde opeens een warme rilling door z’n lichaam. Kame hield z’n adem in en voelde dat z’n hart bijna uit z’n borstkas uit wilde.
Jin: Ik had opeens zin in die kopje warme chocolademelk van jou.
Kame glimlachte en sloeg Jin zwakkjes op zijn borst.
Kame: Baka
Jin: Hmm?
Kame: Dat is wat je bent. Bakanishi!
Jin: Huh?!
Kame duwde hem van zich af en fronste naar Jin.
Kame werd helemaal rood (Maar niet van woede) en rende uit de kamer. Terwijl Jin daar achterbleef en geheimzinnig zat te glimlachen...
The end
~Hearts~