Title: Het voelde als de hemel
Bands: KAT-TUN/S.u.G (Kameru: Unknown couple!)
Genre: Romance, Fluff
Status: Complete
Writer: Me ^^
earii Message: I used my imagination ^^
Takeru kwam het huis binnen, legde zijn sleutels op tafel en deed zijn schoenen uit.
Takeru: Tadaima.
Kame: Oh, Okaeri! Riep Kame die net uit de keuken naar Tekeru liep. En hielp hem z’n jas uit te trekken.
Takeru gooide z’n tas wild in een hoekje en liep naar de huiskamer waar hij tv begon te kijken.
Kame kwam naast hem zitten en schoof wat dichterbij om de ander z’n schouders te masseren.
Takeru: Ungh- Kreunde hij toen Kame net onder z’n nek begon te masseren. Het voelde zo goed. Net wat hij nodig had na zo’n dag.
Kame: En hoe was je dag? Vroeg Kame fluisterend in z’n oor. Hij raakte net de oorschelp met z’n onderlip.
Takeru voelde een rilling door z’n lichaam gaan toen hij hoorde hoe schor Kame’s stem klonk tegenaan z’n oor.
Takeru: Te veel stress…
Kame: Kom ens… Zei Kame die Takeru naar zich toe trok zodat z’n hoofd op z’n schoot lag.
Takeru z’n hoofd op de ander z’n schoot vallen en sloot zijn ogen.
Kame schoof het haar op Takeru’s gezicht een beetje opzij en deed een manier zodat Takeru net de warmte van z’n vinger kon voelen.
Kame speelde een beetje met Takeru’s haar en glimlachte. Takeru’s haar voelde zo zacht. Hij kon er uren meespelen.
Z’n handen gingen wat lager en voelde de zijkanten van ander z’n gezicht.
Kame bukte een beetje met z’n hoofd zodat hij de ander van wat dichterbij kon bekijken. Hij kreeg er gewoon geen genoeg van. Hij vond Takeru zo mooi. Hij vond het altijd zo schattig wanneer de ander lachte, dat hij van die kuiltjes kreeg die z’n wangen zo omhoog duwde.
Hij wreef rustig langs Takeru’s wangen met de achterkant van z’n lange vingers.
Takeru kon voor niets beters wensen.
Hij had een onbreekbare relatie met de liefde van z’n leven. Ze woonden samen in huis. Ze zijn zo gehecht aan elkaar geraakt. Takeru kan zich geen dag zonder Kame voorstellen. Kame is alles wat hij nodig heeft. En hier lag hij dan in de ander z’n armen en liet al z’n stress verdwijnen.
Het voelde als de hemel…
Kame ging rustig met z’n duim over Takeru’s lippen.
Takeru opende z’n ogen en keek recht in Kame’s diepe dromerige ogen.
Takeru is als een verdwaald puppy. Hij is jong en kan niet goed z’n gevoelens uitdrukken. Veel mensen begrijpen hem verkeerd en denken dat hij maar een brutaal ventje is. Nou misschien is hij dat dan ook wel. Als je hem zomaar ergens tegenkomt, lijkt hij wel pissig te zijn. Hij heeft altijd zo’n geïrriteerd blik op z’n gezicht. Hij kan heel kinderachtig zijn en kan heel jaloers worden net als elk ander. Als hij iets wil, dan doet hij er ook alles voor om het te bezitten. En als iets van hem is, is het dan ook alleen eenmaal van hem. Hij is niet het type dat samen een koekje met je zal delen. Maar met Kame is het een heel ander verhaal. Het lijkt dat wel alsof hij in een ander persoon verandert als hij met hem is.
Kame was de gentleman in huis. Hij is nog jong, maar wel wijs. Hij wist altijd hoe hij met zaken moest omgaan. Kame kan Takeru als een openboek lezen.
Kame maakt hem emotioneel
Bij Kame kan hij zijn gevoelens uitten.
Bij hem kan hij gewoon zichzelf zijn.
Kame maakt hem aan het huilen en natuurlijk weer aan het lachen.
Kame is de enige die z’n blozende gezicht mag zien als hij hem plaagt. Bij Kame laat hij een kant zien die de anderen nooit te zien krijgen.
Kame was van hem, Hij kon hem onmogelijk met iemand delen. Hij wilt hem nooit kwijtraken. Hij wil altijd in deze ogen kunnen blijven dromen.
Takeru zat rechtop en fronste naar Kame. Kame keek hem vragend aan.
Kame: Wat is er, is er iets mis?
Takeru: Altijd hier blijven, okay?
Kame: Eh?
Takeru: …
Kame: Take- Voordat Kame nog wat kon zegge drukte Tekeru zijn lippen op de zijne.
Kame was eerst verrast maar daarna sloot hij z’n ogen en kuste hem hard terug. Hij zette z’n armen om de ander heen en verdiepte de kus. Kame beet zachtjes op de ander z’n lip en schoof z’n toch in de ander z’n mond. Takeru zat op z’n knieën en zette zijn benen aan beide zijden van Kame. En tegelijkertijd verbrak hij nooit de kus. Kame’s handen wreven rustig over z’n buik en dat gaf een warme rilling door z’n lichaam die direct naar z’n lager gedeelte van z’n lichaam ging. Hij begon zich opgewonden te voelen. En hij was niet de enige. Kame verliet zijn lippen en begon gelijk van z’n kaaklijn naar in z’n nek te zuigen. Takeru begon daar heftig van te hijgen.
Hij verlangde naar meer lichamelijke contact. Rustig duwde Kame de ander z’n shirt omhoog en begon het zachte huid te masseren. Het gevoelde geweldig zacht en warm onder z’n vingers.
Kame begon zachtijes in z’n nek te bijten, maar dat was niet genoeg. Hij trok Takeru’s shirt een beetje van z’n nek opzij zodat de ander z’n schouder bloot werd. En ging daar over met z’n tong.
Takeru hield er niet van hoe de ander hem zat te plagen.
Takeru: Uhn, Hey! Je rekt me shirt zo.
De enige reactie die hij kreeg was een beet op z’n schouder.
Takeru: Itai, ah… En kneep z’n ogen dicht.
Kame ging daarna langzaam met z’n tong over het wondje heen.
Takeru opende z’n ogen en keek Kame aan met half gesloten ogen. Kame zag de lust in de ander z’n ogen. Kame wreef over Takeru’s wang. Het was rood en voelde zo warm aan.
Kame: ‘Ben ik te ver gegaan?’ Dacht Kame.
Takeru slikte zowat. Hij probeerde z’n mond te sluiten maar dat ging moelijk wanneer hij zat te hijgen.
Kame: ‘Wat is er mis met hem vandaag?’ Dacht Kame.
Takeru: Bed… Kom in bed.
En dat leek niet alleen schattig maar ook sexy…
Kame: Nee, het eten is zo klaar en ik heb het speciaal lekker gemaakt voor vandaag.
Natuurlijk wilde Kame niets liever dan verder gaan. Maar hij had wat bedacht en was voor bereid. Dat zou dus echt niet overslaan alleen omdat de ander een beetje behoeftig was.
Takeru fronste: Dat kan later wel.
Kame: Nee anders wordt het eten koud.
Takeru: Kame! Kame Alsjeblieft!
Kame duwde hem van zich af en stond op.
Kame: Waarom ben je opeens zo behoeftig?
Takeru: Ik wil je! En hield Kame’s shirt stevig vast.
Kame: Je had me s’morgens nog (in je).
Takeru: Onegai… Kazu… En hield de shirt nu zwakkjes vast.
Kame glimlachte en leunde naar voren. Hij gaf Takeru een dikke kus op beide wangen en een lichte op z’n lippen.
Takeru glimlachte zwakkjes terug.
Kame maakte een beweging, maar kwam niet verder omdat de ander nog op hem zat en keek hem aan.
Takeru: Oh! Sorry… Takeru stond op en Kame volgde daarna.
Voordat Kame de keuken inliep keerde hij zich even naar Takeru om.
Kame: Ne, weet je wat: Ik heb net wat lekkers gemaakt en ik weet zeker dat je heel lekkr zal smaken met het.~
Takeru glimlachte naar zichzelf.
Takeru: ‘Kheb het vast verkeerd gehoort. Hij bedoelde vast dat het heerlijk zal smaken, heheheh. Damn, stomme hormone!’ Dacht hij.
Takeru keek hem vreemd aan.
Kame knipoogde naar hem en had een hele sexy smile op z’n gezicht en liep verder.
Takeru zakte bijna door z’n benen.
Takeru: ‘Verdomme, verbeeld ik me dat nou?’ Dacht hij.
Na 15 min…
Takeru: Waai! Dat was sooow lekker! Ik had niet beter van je kunnen hebben verwacht.
Kame glimlachte. Het maakte hem blij wanneer hij de ander blij kon maken.
Kame stond op en pakte het zelf gemaakte softijs.
Kame: En dan nu de dessert!
Takeru: Wha?! Choco, caramel, stukkjes chocola en vanilie slagroom!!!
Takeru staarde er met glinsterende ogen naar.
Voordat hij de ijs kon scheppen met z’n lepel zag hij dat Kame z’n vinger erin douwde en wat ijs pakte.
Takeru keek hem verwarrend aan.
Takeru: Kame? Wat ben je aan het doen.
Kame kwam voor hem staan en keek hem diep in de ogen met de zelfde sexy smile die hij net had. Hij beet z’n onderlip en hield Takerú’s blik vast. Kame duwde het ijs in Takeru’s mond. Het ijs smelte snel en viel een beetje aan de zijkant van z’n mond dat naar z’n nek druppelde.
Kame: Ja, Itadakimasu!
Takeru: Eh? … Eeeeeh?!
Kame likte Takeru’s onderlip en begon er zachtjes aan te zuigen. Het ijs was bijna gesmolten en Kame duwde wild z’n ting in z’n mond zodat hij net nog van het ijs kon proeven. Takeru kreunde.
Takeru: Wauw… dat..dat was hott. Zei hij hijgend.
Kame ging van z’n kaaklijk naar z’n nek. En begon daar de druppels ijs weg te likken. Kame liet los en grijnsde.
Kame: Het is onder je shirt gegaan. En begon aan takeru’s shirt te trekken. Uiteindelijk trok hij het over de ander z’n hoofd heen en zoende hem weer vol op de mond.
Kame: Wat … Wat moet ik toch met jou…? Zei hij hijgend met een zwakke glimlach en pakte hem weer op z'n bek.
Takeru glimlachte en voelde weer dat bekende warme rilling door z’n lichaam naar zijn lager gedeelte van z’n lichaam gaan.
Yep, hij was echt in de 7e hemel.
The end.
~Hearts~