Even een kwartiertje onder het dekbed gekropen en een flinke traan gelaten.
Ik ben opgelucht en blij, het knaagde al zo lang aan me.
Als ik wist wat ik nu weet, en als ik was wie ik nu ben had ik alles anders aan gepakt.
Maar het is goed zo.
Te vaak gezien maar te weinig gepraat.
Dus achteraf blijken er veel onduidelijkheden geweest te zijn die anders
(
Read more... )