сёньня дзьве гадзіны прасядзела ў кнігарні Галіяфы, заходзіла туды да знаёмай. пасядзела, пачытала вершы беларускіх паэтаў. і ведаеце што, гэта так захапляльна! ты адкрываеш кнігу - і пачынаеш бегаць па радках, у пошуках, гэта не тое, гэта не чапляе, а гэта.. ну-ну-ну, вось-вось-вось!ооо!! так! скарб! і азарт такі! і хочацца яшчэ і яшчэ чытаць, і
(
Read more... )
Comments 10
Reply
( ... )
Reply
Reply
ну і тут ідзе пра тыя вершы, што мяне чапляюць, хаця б крышачку. некаторыя проста добрыя, але большасьць пралістваецца, нават, калі там добрая мова, але напрыклад апісальныя пра прыроду не люблю. люблю, калі ў канцы неякая неспадзяванка. і рытмы мяне таксама не кранаюць, трапляе ці не, у сэнсе.
Reply
Мигель де Сервантес Сааведра
Reply
Reply
Leave a comment