Geef me onverschilligheid
Kan ik de stilte in je ogen zien, in jou kamer? Wachten we op een teken om dit alles achter ons te laten, wachten we op het moment dat men ons gaat missen?
Wanneer de wereld stopt en het einde uit de boeken nabij is, weet ik dat mijn wanhoop nog steeds niks heeft uitgehaald; er niet voor heeft gezorgt dat jij een arm om me heen zal slaan.
Dinsdag is er een jongen geweest die dacht dat hij iets moois te melden had. Dinsdag heeft deze jongen ook de hoop opgegeven dat hij dit moois ooit met iemand anders zou delen want hij kwam tot de vreselijke gewaarwording dat iedereen waarmee hij een emotie, idee of ervaring wilde delen een muur optrok en zo de jongen, die sowieso al een radeloze romanticus was, af zou stoten. Wanneer de wereld zich tegen deze jongen keert, zo weet hij, is voor hem het Bijbelse einde nabij en kan hij niks anders dan zichzelf zes voet onder de grond begraven, om daar te huilen totdat hij geen druppel vocht meer in zijn lichaam heeft.
Dinsdag wist de jongen dat hij nog een kans zou hebben het mooiste dat hij in de kamers van zijn hart bewaarde te delen met een andere, bijzondere jongen. Iets dat voor hem zich aan de ene kant als een zeer prettige ervaring voordeed maar tergelijkertijd een beangstigende gebeurtenis was die toch gedaan zou moeten worden, ongeacht wanneer en met wie.
Dinsdag besloot de jongen dat hij die kans zou nemen
Die dinsdag moet nog komen.
Wanneer de wereld stopt en het einde uit de boeken nabij is, weet ik dat mijn wanhoop nog steeds niks heeft uitgehaald; er niet voor heeft gezorgt dat jij een arm om me heen zal slaan.
Dinsdag is er een jongen geweest die dacht dat hij iets moois te melden had. Dinsdag heeft deze jongen ook de hoop opgegeven dat hij dit moois ooit met iemand anders zou delen want hij kwam tot de vreselijke gewaarwording dat iedereen waarmee hij een emotie, idee of ervaring wilde delen een muur optrok en zo de jongen, die sowieso al een radeloze romanticus was, af zou stoten. Wanneer de wereld zich tegen deze jongen keert, zo weet hij, is voor hem het Bijbelse einde nabij en kan hij niks anders dan zichzelf zes voet onder de grond begraven, om daar te huilen totdat hij geen druppel vocht meer in zijn lichaam heeft.
Dinsdag wist de jongen dat hij nog een kans zou hebben het mooiste dat hij in de kamers van zijn hart bewaarde te delen met een andere, bijzondere jongen. Iets dat voor hem zich aan de ene kant als een zeer prettige ervaring voordeed maar tergelijkertijd een beangstigende gebeurtenis was die toch gedaan zou moeten worden, ongeacht wanneer en met wie.
Dinsdag besloot de jongen dat hij die kans zou nemen
Die dinsdag moet nog komen.