Էսօրվա երթուղին՝ Երևան-Սևան-Դիլիջան-Լերմոնտովո-Վանաձոր-Ալավերդի-Օձուն-Յաղդան-Ստեփանավան-Գյուլագարակ-Վանաձոր-Սպիտակ-Ապարան-Աշտարակ-Երևան:))
Իմ սիրտն անցած տարվանից Լերմոնտովոյում էր մնացել: Էսօր էլի մնաց էնտեղ:
Վանաձորն օրեցօր ավելի ա սիրունանում:
Օձունի կոթողի մոտ նստած պապին ասեց՝ արտասահմանցի եք, բայց սենց լավ եք հայերեն խոսում, ո՞ր երկրից եք: :D
(
Read more... )
Comments 5
Reply
Reply
իսկ Լոռու բերդը աննկարագրելի սիրուն տեղ ա, իմ ամենասիրած տեղերից մեկը Հայաստանում
մի քանի անգամ գնացել եմ, մի անգամ էլ Ստեփանավանից ընդեղ՝ ոտով :) տաքսու փող չկար, մարշրուտկա չկար, կար արև, շոգ ու ցնդած Լիլոշ, ով անպայման պետք ա հասներ ընդեղ, ու հասավ!! :))) գնա, չես փոշմանի
որ հասնես էն մասը, ուր երկու ձոր իրար են միանում, կանգի էդ միացման կետում ու նայի ներքև՝ ձախ
կտեսնես Հայաստանի ամենահին կամուրջներից մեկը, ու իմ արև, ես լսել եմ, թե ոնց են ձիերով դրա վրայով անցնում զենք ու զրահ հագած զինվորները
բերդի ավերակներում ուշադիր նայի, կգտնես հին հայկական բաղնիք, պատերի մեջ՝ կավե խողովակներ, ու սենց լրիվ աչքիդ դեմն ա գալիս թե ոնց ա էղել տեղ դարեր առաջ...
ինչ-որ շատ խոսացի :D
Reply
գյուլագարակցի՞ ես :Ճ
Reply
Reply
Leave a comment