Վաղուց ծանրոց չէի ստացել որևէ մեկից: Այսօր ծանրոց ստացա Թբիլիսիից: Ինձ համար հաճելի անակնկալ էր իմ վաղեմի բարեկամ, վրացի Լեվանի նվերը: Երբ բացեցի փաթեթավորումը, իմ հիացմունքին սահման չկար: Մոտ 200 տարի առաջ (1819թ.) Ս. Պերերբուրգում լույս տեսած "Նոր Կտակարան", գերազանց պահպանված:
Անմիջապես բացեցի անվանաթերթը: Առաջին բառերին ուշադրություն չդարձրի:
Բացեցի պատահական մի էջ և փորձեցի հասկանալ իմ քչից-շատից գիտեցած գրաբարով, բայց ոչինչ չջոկեցի: Անակնկալն ավելի կատարյալ դարձավ, երբ ուշացումով պարզեցի, որ գիրքը հայատառ "Նոր Կտակարանն" է թուրքերեն լեզվով: Նորից թերթեցի, վերադարձա անվանաթերթին ու լրիվ համոզվեցի իմ սկզբնական ենթադրության ճշտության մեջ:
Տնեցիների հետ փորձեցինք գուշակել, թե ժամանակին ո՞ւմ համար է նախատեսված եղել այս հրատարակությունը: Այդպես էլ վերջնական եզրակացության չեկանք:
Բոլոր դեպքերում, սրտանց շնորհակալություն Լեվան Չ.-ին:
Didi madlob, cvirphaso Levani.