Гартаючы старыя нумары “Нашай Нівы” (канца 90-ых) напароўся на каментар у сувязі з рашэннем У. Някляева застацца ў эміграцыі ў Польшчы.
“Гэта чалавек, які мог чытаць вершы на стадыёне, або выступаць на зьезьдзе камуністаў. Яго заўсёды цікавіла зьнешняя праява мастацтва. І разам з гэтым гэты чалавек валодаў вялікай здатнасьцю дамаўляцца з усімі.
Ён
(
Read more... )
Comments 3
Reply
Reply
Reply
Leave a comment