Love is a smoke raised with the fume of sighs
Romeo: "Why, such is love's transgression.
Griefs of mine own lie heavy in my breast,
Which thou wilt propagate, to have it prest
With more of thine: this love that thou hast shown
Doth add more grief to too much of mine own.
Love is a smoke raised with the fume of sighs;
Being purged, a fire sparkling in lovers' eyes;
Being vex'd a sea nourish'd with lovers' tears:
What is it else? a madness most discreet,
A choking gall and a preserving sweet."
Shakespeare - Romeo + Juliet, Acte 1, scène 1.
http://www-tech.mit.edu/Shakespeare/romeo_juliet/
ik ben ziek en vandaag niet alleen in mijn hoofd, maar ook in enkele klieren. de grootste klier in het menselijk lichaam is de lever. ik heb de afgelopen weken, sinds ik gestopt ben met roken - wat ik overigens nog steeds op miraculeuze wijze vol weet te houden - een alcoholverslaving ontwikkeld. voor veel mensen is dat niets nieuws onder de zon, maar ik moet er nog erg aan wennen. ik heb alcohol dan ook meerdere malen als 'vergif' bestempeld, maar daar moet ik nu op terugkomen. het volgende stukje dat ik uit Shakespeare citeer gaat over roken, want daar droom ik nu bijna elke nacht van. en elke morgen ontwaak ik met de opluchting dat het slechts een droom was en ik echt nog niet gerookt heb en dat alle rookloze dagen niet voor niets rookloos voorbij zijn gegaan en dat elke sigaret die ik nu op zou steken, al zijn in de kiem gesmoorde voorgangers zou verraden. zo komt het dat niet mijn haat, maar mijn liefde voor het roken mijn rookpauze in stand weet te houden, hoe paradoxaal dat ook moge klinken. enfin, shakespeare. romeo. julia. de dood. de liefde. tabak. in het bovenste fragment stond ook al: "Love is a smoke raised with the fume of sighs". als je het mij vraagt was Shakespeare een kettingroker. of misschien leest mijn oog op t moment slechts wat het verlangen hem influistert. de vader is de wens en het bezoedelde kind de gedachte. en de moeder? die ligt zacht te schreien, te smeken, gebonden als ze is aan de rand van de asbak, haar dikke kont ten hemele gerezen.
Romeo: If I may trust the flattering truth of sleep,
My dreams presage some joyful news at hand:
My bosom's lord sits lightly in his throne;
And all this day an unaccustom'd spirit
Lifts me above the ground with cheerful thoughts.
I dreamt my lady came and found me dead--
Strange dream, that gives a dead man leave
to think!--
And breathed such life with kisses in my lips,
That I revived, and was an emperor.
Ah me! how sweet is love itself possess'd,
When but love's shadows are so rich in joy!
Acte 5, scène 1
Griefs of mine own lie heavy in my breast,
Which thou wilt propagate, to have it prest
With more of thine: this love that thou hast shown
Doth add more grief to too much of mine own.
Love is a smoke raised with the fume of sighs;
Being purged, a fire sparkling in lovers' eyes;
Being vex'd a sea nourish'd with lovers' tears:
What is it else? a madness most discreet,
A choking gall and a preserving sweet."
Shakespeare - Romeo + Juliet, Acte 1, scène 1.
http://www-tech.mit.edu/Shakespeare/romeo_juliet/
ik ben ziek en vandaag niet alleen in mijn hoofd, maar ook in enkele klieren. de grootste klier in het menselijk lichaam is de lever. ik heb de afgelopen weken, sinds ik gestopt ben met roken - wat ik overigens nog steeds op miraculeuze wijze vol weet te houden - een alcoholverslaving ontwikkeld. voor veel mensen is dat niets nieuws onder de zon, maar ik moet er nog erg aan wennen. ik heb alcohol dan ook meerdere malen als 'vergif' bestempeld, maar daar moet ik nu op terugkomen. het volgende stukje dat ik uit Shakespeare citeer gaat over roken, want daar droom ik nu bijna elke nacht van. en elke morgen ontwaak ik met de opluchting dat het slechts een droom was en ik echt nog niet gerookt heb en dat alle rookloze dagen niet voor niets rookloos voorbij zijn gegaan en dat elke sigaret die ik nu op zou steken, al zijn in de kiem gesmoorde voorgangers zou verraden. zo komt het dat niet mijn haat, maar mijn liefde voor het roken mijn rookpauze in stand weet te houden, hoe paradoxaal dat ook moge klinken. enfin, shakespeare. romeo. julia. de dood. de liefde. tabak. in het bovenste fragment stond ook al: "Love is a smoke raised with the fume of sighs". als je het mij vraagt was Shakespeare een kettingroker. of misschien leest mijn oog op t moment slechts wat het verlangen hem influistert. de vader is de wens en het bezoedelde kind de gedachte. en de moeder? die ligt zacht te schreien, te smeken, gebonden als ze is aan de rand van de asbak, haar dikke kont ten hemele gerezen.
Romeo: If I may trust the flattering truth of sleep,
My dreams presage some joyful news at hand:
My bosom's lord sits lightly in his throne;
And all this day an unaccustom'd spirit
Lifts me above the ground with cheerful thoughts.
I dreamt my lady came and found me dead--
Strange dream, that gives a dead man leave
to think!--
And breathed such life with kisses in my lips,
That I revived, and was an emperor.
Ah me! how sweet is love itself possess'd,
When but love's shadows are so rich in joy!
Acte 5, scène 1