Hindi ko na alam kung anu-ano ang mga tumatakbo sa utak ko matapos na halos sabay naming buksan ang pintuan ng palikuran. Habang nilalanghap ang amoy ng pabangong naiwan sa kanyang pagdaan, sabay-sabay na naglaro sa isip ko ang maruruming bagay na maaari kong gawin ngayong dalawa lang kaming nasa loob
(
Read more... )
Comments 25
Ba't 'di ko kailanman pwedeng makasabay sa C.R. ang mga, hmm, nevermind. :D
Reply
At anong kahalayan naman yang gusto mong sabihin? Ituloy mo na dali!
Hindi bawal ang magbastusan sa entry na ito. =))
Reply
Hoy! Hindi ako bastos a. Isang tao lang naman ang gusto kong silipan talaga e. Guess whooo. Lalala.
Reply
Mmmm. Ako ba yon? Haha.
Reply
Reply
Reply
Isa nanamang katuwa-tuwang likhain mula sa iyo!
Hahaha!
Saan ba at ano ang paaralang pinapasukan ninyo?
Pinipilit kong makasabay si Enchong Dee (na mas babae pa sa akin, LOL) kahit man lang sa palikuran, ngunit, subalit, (datapwat), hindi pa rin ito nangyayari. Nakasabay ko lamang siya noong World Literature class ko..leche...hahaha
Reply
Teka, teka! Bektas din si Enchong Dee?! Haaay, napakasarap talagang mabuhay. =))
Reply
Nako, mas bektas pa sa akin yun! Ngunit, subalit, talaga namang malinamnam siya.
Gaano nga ba siya kasarap?
HINDI MO NA KAILANGAN NG EXTRA RICE!
LMAO!
Reply
Out sya sa buong La Salle? Ansaya naman. Basta hihintayin ko ang post mo tungkol sa mangyayari pag nagkasabay na kayo sa palikuran a. =D
Reply
Reply
Sya yung nasa commercial ng, mmm, basta yung parang may hawak sya na chorvang tv. =D
Reply
Reply
Ngayon ko nga lang naisip na sana sumulyap lang ako kahit sandali. E pwede naman akong tumakbo ng mabilis pagkatapos diba? Alangan namang habulin nya ko habang umiihi sya. Sayang talaga. =(
Reply
Leave a comment