Ik zal het wel niet goed kunnen duidelijk maken, want ik heb het idee dat Paul en jij allebei niet de kern begrijpen van wat ik nou eigenlijk bedoel. Het is net of jullie ergens langs kijken of doorheen ofzo en wat ik dan probeer te zeggen volkomen andersom opvatten. En ik betwijfel of het met de studie te maken heeft, want de Nederlandsmensen lijken het net zo min te snappen. Misschien moet je er eerst tegenaan lopen voor je enigszins kunt herkennen wat iemand anders nu precies bedoelt, ofzo
( ... )
Maar hoe kan je dan beweren dat iemand hier gelijk in kan hebben? Het is een manier van kijken, geef je toe. Dan kunnen de manieren van kijken naast elkaar plaats vinden. Een soort geloof, dus toch. Ik heb de neiging om dat te relativeren, en dan maar de, voor mij, meest logische vorm te accepteren: die waarin dingen ook anders hadden kunnen gaan.
Hoe vaak verzuchten mensen dat wel niet: pff, als het anders was gelopen... Misschien een volkswijsheid waar best een kerntje waarheid inzit.
Ik heb trouwens niet het idee dat wij niet naar het verleden kijken. Ik kom toch telkens met voorbeelden uit het verleden aanzetten, of het nu studiekeuze of evolutie is.
Ik zeg bij nader inzien toch ook helemaal niet dat ik gelijk heb?
En je kijkt alsnog in een situatie in het verleden naar hoe toen de toekomst had kunnen zijn, niet naar wat nu het heden is. Toch? Met studiekeuze kun je wel zeggen 'toen had ik net zo goed archeologie kunnen doen', maar dat gaat over de toekomst van toen, niet over het heden van nu. Op die manier bedoelde ik het.
Het is waarschijnlijk geen toeval dat P. en ik Biologie studeren, en een zekere toevalsmarge accepteren in onze verklaring voor de gebeurtenissen. N., daarentegen, studeert Nederlands. Als ik het goed heb begrepen, en met mijn eigen ervaringen aan de Letterenfaculteit op zak, is het daar relatief gemakkelijk om een stelling te bewijzen door ernaartoe te redeneren.
En dat klinkt net alsof ik een stelling bedenk en 'm dan met retorische trucjes probeer te verklaren. Dit is op observatie gebaseerd, hoor.
Waarom kan ik het dan niet observeren? Klinkt tamelijk buitenissig. Nja, misschien moet ik ook eens iets ergs meemaken zodat ik bij dit soort dingen baat ga hebben. Ofzo.
Dat zeg ik toch ook helemaal niet? Het komt hier alleen over alsof je vindt dat ik maar iets beweer, zonder er gegronde reden voor te hebben of zelfs maar een enigszins steekhoudende argumentatie. Of jij dat hebt, had ik het hier helemaal niet over.
Een schrijver heeft dit bedoeld toen hij dit opschreef - dat blijkt uit deze context, en ook uit die frase, en tevens uit die woordkeus. Stelling bewezen, goed genoeg om een ruime beoordeling te krijgen voor een essay.
En zo werkt het dus ook niet. Al is het maar omdat de auteur dood is, of enkel uit het werk te kennen. 'dit bedoelt de auteur', vloeken in de kerk. Dat er soms idioot onderzoek wordt bedreven, ontken ik niet, maar zo kort door de bocht hoeft het nou ook weer niet. Al was het maar om de taalkunde.
Nou, goed, dan geldt dat voor literatuurwetenschap misschien niet; dan zijn archeologen de enige mensen die zich hieraan schuldig maken, ook al zullen zij dat ook wel ontkennen. Een voorbeeld voor mij dichtbij huis, dan. Ik heb in een omvangrijk werkstuk beargumenteerd dat religie de groepsvorming kan bevorderen; andersom had ik net zo goed kunnen doen, dat religie groepsvorming in de weg staat. Ik hoop dat je begrijp wat ik bedoel. Op zich worden er ook aan de Letterenfaculteit logische gedachten geformuleerd, en dit gaat een stuk efficiënter dan bij bèta's soms; absolute waarheden zullen het echter niet worden, vrees ik. Dus is het onzin om constant te verwijzen naar het toeval; dat is simpelweg geen issue, want allicht, bronnen zijn niet objectief, het hangt van toeval aan elkaar. Exacte wetenschappers zouden voortdurend herinnerd moeten worden aan de toevalligheid van hun schijnbaar wetmatige bepalingen. Misschien is iets dergelijks waar, wat dat ook moge zijn.
Ja hoor, dat wel, ik vond het alleen iets te kort door de bocht, zelfs voor letteren. Toeval is bij ons inderdaad geen issue, over het algemeen, en er vallen domweg geen onderzoeken te doen waarin je iets gaat testen binnen de letterkunde - je kunt alleen analyseren. Maar je probeert wel uit te vinden wat er in ieder geval op dit moment als waarheid gezien kan worden - misschien valt er wel voor én tegen elke stelling te argumenteren, maar het is natuurlijk wel zaak om te proberen hier 'zuiver' in te zijn.
Ik bedoel, natuurlijk kun je beargumenteren dat religie groepsvorming in de weg staat, maar ik betwijfel of je daar dan gelijk in hebt. En dus ook of andere mensen jouw argumenten zullen slikken. Toch?
Comments 10
Reply
Hoe vaak verzuchten mensen dat wel niet: pff, als het anders was gelopen... Misschien een volkswijsheid waar best een kerntje waarheid inzit.
Ik heb trouwens niet het idee dat wij niet naar het verleden kijken. Ik kom toch telkens met voorbeelden uit het verleden aanzetten, of het nu studiekeuze of evolutie is.
Reply
En je kijkt alsnog in een situatie in het verleden naar hoe toen de toekomst had kunnen zijn, niet naar wat nu het heden is. Toch? Met studiekeuze kun je wel zeggen 'toen had ik net zo goed archeologie kunnen doen', maar dat gaat over de toekomst van toen, niet over het heden van nu. Op die manier bedoelde ik het.
Reply
Reply
En dat klinkt net alsof ik een stelling bedenk en 'm dan met retorische trucjes probeer te verklaren. Dit is op observatie gebaseerd, hoor.
Reply
Reply
Reply
En zo werkt het dus ook niet. Al is het maar omdat de auteur dood is, of enkel uit het werk te kennen. 'dit bedoelt de auteur', vloeken in de kerk. Dat er soms idioot onderzoek wordt bedreven, ontken ik niet, maar zo kort door de bocht hoeft het nou ook weer niet. Al was het maar om de taalkunde.
Reply
Reply
Ik bedoel, natuurlijk kun je beargumenteren dat religie groepsvorming in de weg staat, maar ik betwijfel of je daar dan gelijk in hebt. En dus ook of andere mensen jouw argumenten zullen slikken. Toch?
Reply
Leave a comment