Ես մեծացել եմ մի շրջապատում, որտեղ ստաբիլությունը կյանքի միակ ընդունելի ձևն էր՝ թե հարաբերություններում, թե աշխատանքում, թե ամենուր․ լավ լիներ, թե վատ՝ դա է քեզ բաժին հասել, մնում ես դրա հետ, մնացածը ձախողված ուղիներ են
( Read more... )
Ստաբիլության մասով հետդ համաձայն եմ։ Ընդ որում, հասարակությունն ու պետությունը խրախուսում ա ստաբիլ ուղին ընտրած մարդկանց ու պատժում էդ ուղին չընտրածներին։ Բայց մյուս կողմից էլ, ստաբիլությունը տարբեր մարդկանց համար տարբեր տեսք կարա ունենա։ Տուն առնելը ստաբիլությու՞ն ա։ Բայց եթե առնում ես, բանկային հաշիվդ կտրուկ փոքրանում ա, ու հանկարծ էն ստաբիլությունը, որ քեզ հանգստություն էր բերում (օրինակ՝ էնքան փող ունենալ, որ ստաբիլ կերպով տարին չորս անգամ ճոխ ճամփորդես), վերանում ա։
Իսկ ինչ վերաբերում ա սահմանափակումներին, հեչ հետդ համաձայն չեմ։ Մենք բոլորս տարբեր պայմաններում ենք տարբեր հնարավորություններով ու խոչընդոտներով, ու շատերի համար նույնիսկ ամենանվիրական երազանքը նույնիսկ ամենախայտառակ ջանքերից հետո ուղղակի անիրագործելի ա մնում։
Comments 2
Իսկ ինչ վերաբերում ա սահմանափակումներին, հեչ հետդ համաձայն չեմ։ Մենք բոլորս տարբեր պայմաններում ենք տարբեր հնարավորություններով ու խոչընդոտներով, ու շատերի համար նույնիսկ ամենանվիրական երազանքը նույնիսկ ամենախայտառակ ջանքերից հետո ուղղակի անիրագործելի ա մնում։
Reply
Reply
Leave a comment