En toen...ging de planning compleet het raam uit!
Woensdag
Vorige week was de laatste week voor de grote verbouwing. Op woensdag kwam de bruid nog eventjes passen en tot mijn grote opluchting paste alles perfect. Ik gebruikte de rokkenspuit om de juiste zoomlengte af te spuiten en we spraken af dat ze vrijdag de jurk op zou komen halen. Wel waarschuwde ik haar dat ik vrijdag alvast wat dingen zou inpakken vanwege de geplande verbouwing. Dat snapte ze en was geen probleem.
Na haar afspraak maakte ik de rok op lengte en ging alles netjes gestreken in een kledinghoes. Dat kon maar mooi gebeurd zijn.
Donderdag
Eerder die week had ik vijf cloaks geknipt als makkelijk project voor de Rare Week -- mocht ik tijd over hebben na het schilderen kon ik prima cloaks naaien. Zet een naaimachine op een bureau en sluit de strijkbout aan, en ik kan in elke ruimte werken, was het plan.
Nadat ik drie cloaks had genaaid vroeg ik Eisirt om het steekwagentje (wat nog in de kofferbak lag), te komen brengen na zijn werk. Ik gaf de cloaks met hem mee en begon met spullen inpakken. Ik had veel kleine Plenda doosjes, waar precies drie ordners in pasten, en daardoor nog goed te tillen waren. De donderdag was zo om, de kasten waren zo leeg. Een goed begin maar wel een dag vooruitlopend op de planning - ik zou eigenlijk vrijdag pas gaan inpakken.
Vrijdag
Het was natuurlijk het plan om maandag de 20e met de hulp van Sonnee en Bertine de meubels te verhuizen, maar de bruid zou pas om 4 uur 's middags komen, en toen ik zat te duimendraaien dacht ik al: "Tja, ik kan natuurlijk ook vast dingen op en neer gaan rijden."
Alle tafels al weg, het nieuwe laminaat ligt te acclimatiseren bij het raam --
en is na deze foto minimaal nog vier keer verplaatst...
Aldus geschiedde. Ik maakte me een paar uurtjes druk en voor ik het wist was de halve rataplan verhuisd. Ik sloot de computer aan in de tijdelijke ruimte en reed alle doosjes en kratten en de bureaus die kant op. Toen de bruid om vier uur aankwam waren de boekenkasten al leeg en had ik de vloer geveegd omdat er behoorlijk wat stofnesten opdoken onder verschillende meubels vandaan.
De bruid wilde niet nog een keer passen, bekeek hoe ik haar rok en top opgehangen had en luisterde naar mijn tips over het ontkreuken van zijde zonder het gebruik van een strijkijzer. Toen ze vertrokken was rolde ik met mijn spierballen en trok ik de rest van de meubels naar de andere ruimte. Met mijn krakkemikkige opvouwbare steekwagentje ging het best goed (mits de wielen recht bleven staan) en toen ik om half zeven naar huis ging, stond alleen de industriële lockmachine nog sip in de oude ruimte. Daar had ik hondjes voor nodig, die ik prima kon lenen van een andere huurder, maar ik had er nog niet echt puf voor.
In principe liep ik dus al twee dagen voor op de planning: vrijdag alles verhuizen, in plaats van maandag. Lekker op tijd!
De tijdelijke ruimte aan de overkant van de gang, één deur verderop.
Ingericht zodat ik er prima wat kan werken, mocht het nodig zijn.
Zaterdag
Zaterdagochtend overlegde ik met Eisirt. Hij zou maandag vrij hebben en het plan om alle meubels te verhuizen was niet meer relevant. Wel konden we de vloer eruit trekken en afvoeren naar het milieupark. Maar we zouden maandag ook naar een auto gaan kijken, die we gespot hadden. Omdat Eisirt toch moest werken dat weekend, en ik best wel kapot was van het fysieke werk van de afgelopen week hield ik me rustig op zaterdag.
Oude vloer eruit!
Zondag
Maar op zondag mocht ik weer los. Het zou ontzettend veel tijd schelen op maandag als de oude vloer al klaar stond om af te voeren, en ik kon daar prima een middagje zoet op het atelier spelen. Eisirt had toch dienst van twee tot tien.
Het verwijderen van het oude laminaat ging gelukkig snel, en ik schroefde de oude schragen uit elkaar waar mijn formica bureau op had gestaan als kniptafel. Na vijf jaar waren ze aan het einde van hun latijn, en zelfs de twintig schroeven die ik erin had gedaan voordat Anne-Miek bij mij kwam stage lopen, konden ze niet meer stevig maken. Weg ermee dus.
Ik pakte de ondervloer in een grote doos in, en plopte de houten stukken van de schragen erbij en laadde het oude laminaat op een kar. Dan hoefden we maandag alleen de kar nog maar naar beneden te rijden en in de auto te laden. Ik verwachtte dat het afvoeren ons ongeveer een uurtje zou gaan kosten.
Ook knipte ik, gezien de voortgang van de Etsy shop, zes nieuwe mantels van zwarte 100% wol -- twee hele rollen stof van 9 meter.
Maandag - Pakjesdag
Gedurende het weekend was de Etsy shop zo'n beetje ontploft -- er bleven maar orders binnenkomen voor mantels. Hartstikke fijn natuurlijk, maar misschien was de timing een beetje onhandig. Het is gedeeltelijk ook mijn eigen schuld: de voorraad op Etsy is hoger dan het aantal mantels wat ik daadwerkelijk op voorraad heb. Als ik de stof in huis heb, bereken ik vast hoeveel mantels ik daaruit kan naaien, en tel ik dat aantal bij de daadwerkelijke voorraad op. Meestal niet zo'n probleem, maar als er zoveel bestellingen binnenkomen en de helft nog niet genaaid is, levert dat wel een ietsjepietsje stress op.
Ik verkocht één van de mantels die ik donderdag genaaid had, dus die mocht weer terug naar het atelier. Maar ik verkocht ook drie zwarte wollen mantels die ik nog niet genaaid had. Vandaar dat ik zondag zoveel geknipt had. Ik was blij dat ik beide rollen stof opgeknipt had.
Ik overlegde weer met Eisirt. Die mantels moesten als eerste geregeld worden. Het milieupark zou toch pas om 13 uur open gaan, dus eerder dan dat hoefden wij niet aan te komen. Dat gaf mij de hele ochtend om mantels te naaien en in te pakken. Afhankelijk van hoe de dag verder verliep, zouden we eerst langs de garage gaan of eerst de vloer afvoeren.
Zes cloaks, in zes doosjes, allemaal voor Amerika. Ze gingen mooi op tijd weg.
Sonnee zou voor mij de lift aanzetten zodat de kar naar de kelder kon. De goederenlift is wederom afgekeurd en staat daarom nu uit, maar maandag belde ze mij dat er monteurs bezig waren met de lift, en ik dus niet rond de lunch naar beneden zou kunnen gaan. Dus gingen we eerst een proefrit maken bij de garage. (Daarover in een andere post meer!)
Nadat we bij de garage klaar waren reden we naar Plan-B. En inderdaad, het was zo geregeld. Bertine zette de goederenlift voor me aan, ik rolde de kar naar binnen en liep zelf met de trap naar de kelder. Eisirt laadde de spullen in de auto, en ik bracht de geleende kar terug naar Ron. Hij huurt een ruimte in de kelder, dus aangezien we toch daar stonden en de kar boven niet heel erg nodig was (ik had nog zo'n kar geleend, en één kar was meer dan genoeg gebleken met de verhuizing), bracht ik deze alvast terug zodat Ron ook niet zonder kar zou zitten. Ik was in ieder geval ontzettend blij dat we de auto gewoon langs de rol naar de kelder konden rijden en we niet alle losse planken van het oude laminaat het bordes voor het gebouw af hoefden te tillen!
Even snel langs het milieupark, en we waren rond vijf uur klaar. Alleen nog even boodschappen doen. Zullen we gelijk een frietje meenemen en gewoon vroeg eten? Tuuuurlijk.
Dinsdag
Naar de Praxis! Ik haalde een grote emmer muurverf en vond - puur toeval - precies dezelfde kleur die we er vijf jaar geleden ook al op hadden gesmeerd: RAL 9001.
Eenmaal terug in het atelier bleek mijn oude tube alabastine muurvuller meer solide te zijn dan vloeibaar, dus ging ik weer richting beneden. Maar ik zag Bertine lopen en ik had haar een mail gestuurd over de kleur van de deur. Hey, als je toch bezig bent, kun je best de deur een opfrisser geven, toch?
Ze hielp mij met een kleurenwaaier de juiste kleur donkerrood uitzoeken en ik ging eerst naar de verfmengbalie. Ik kocht het kleinste potje verf die ik kon vinden: RAL 3004 - "Purpurrot"
Toen ik van mijn fiets naar de voordeur van Plan-B liep, dacht ik nog "En nu eerst de gaatjes vullen." en draaide, na een behoorlijke klap tegen mijn voorhoofd, weer om. Ik ging natuurlijk voor alabastine naar de Praxis en was glad vergeten de alabastine te halen omdat ik zo afgeleid was door de rode verf.
"Vergeet u de muurvuller niet?" stond er op het grote display vlakbij de verfmengbalie. Te laat, jongens. De caissière kon er wel om grinniken.
De gaatjes van het oude systeemplafond gevuld, alle randjes afgeplakt, ik kon beginnen!
Woensdag (vandaag)
Vijf jaar geleden, met een verlengsteel aan de verfroller en een klein keukentrapje met drie treden, konden we niet helemaal tot het plafond schilderen. Deze keer had ik een rolsteiger kunnen lenen van Plan-B en kon ik wél helemaal tot het plafond komen. De rolsteiger is redelijk wiebelig, maar het werkte best goed. Ik gebruikte mijn eigen trap (die veel stabieler is!) om op de rolsteiger te komen en werkte alleen als er minimaal twee wieltjes op de rem stonden.
Omdat de bovenste meter van de muur nog lichtgrijs was, moesten er sowieso twee lagen op de muur. Ik begon bovenin, deed dinsdag de eerste laag, en vandaag volgde de tweede laag. Het lijkt nu goed te dekken.
Ook belde er een klant: hij moest voor een herfst-ritueel een cloak hebben, of ik iets voor hem kon betekenen. We kwamen tot een goede oplossing, maar dat betekende wel dat ik per direct de verf dicht moest doen, naar huis moest fietsen om zijn gekozen cloak op te halen, terug naar Plan-B moest fietsen om de cloak in te pakken, en vervolgens naar een DHL punt in de buurt moest fietsen om de cloak op de post te doen. Wat een gedoe! Maar gelukkig lukte dat allemaal, het is toch heel fijn dat ik in de andere ruimte gewoon verzendlabels kan aanmaken en de cloak veilig op kan vouwen en in kan pakken. Gelukkig koos hij geen zwarte cloak die nog genaaid moest worden, daar had ik direct "nee" op gezegd.
Om drie uur belde Sonnee. Of ik de rolsteiger nog nodig had die dag. Ik keek sceptisch naar waar eerst een duidelijke lijn tussen het grijs en het gebroken wit zat, maar de tweede laag leek goed te dekken. Ze haalden de rolsteiger vijf minuten later op, en ik kon het onderste deel van de muur op mijn gemak zijn laagje geven. Ik ging om half zes naar de tuin om de laatste mais te oogsten voor het avondeten.
En de rest...
V'tje, de man die het nieuwe laminaat komt leggen, stelde voor om dat aanstaande zaterdag te doen (twee dagen vóór de geplande datum). Ik ben voor! Het beton onder de oude vloer was niet noemenswaardig nat, en ik heb sinds zondag elke dag met alle ramen en deuren open gewerkt, zodat het goed door kan luchten. Zes dagen drogen moet dan volledig voldoende zijn. En dat betekent hopelijk ook dat ik maandag alweer dingen terug kan verhuizen en op zijn plek kan zetten.
En verdere plannen:
- Morgen wil ik de plinten die tegen de muur zitten schilderen. Ze zijn een donkerdere kleur hout dan wat de nieuwe vloer is, en ik heb nog een restje gebroken witte lak die er prima geschikt voor is.
- De blokjes hout die ik vroeger onder mijn formica bureau had, moeten ook geschuurd en gelakt worden. Nu zijn ze blank grenen. Dat is lelijk tegen de eikenkleur laminaat en ze houden stof vast omdat ze zo grof zijn. Even schuren en dan een snel laagje lak (gebroken wit?) of beits (um...?).
- De deur wil ik pas schilderen nadat V'tje de drempel heeft geplaatst en de deur heeft verhoogd/afgeschaafd zodat hij met zijn werk de nieuwe lak (hoogglans!) niet kan beschadigen.
- Er zal een nieuwe boekenplank boven het computerbureau komen waar de printer op zal staan. Ik denk dat ik daarvoor eerst het bureau op zijn plek zal moeten zetten, om een indicatie te krijgen waar hij moet hangen, dus dit kan op maandag. Dan zit het ook V'tje niet in de weg bij het leggen van het nieuwe laminaat of de nieuwe plakplintjes.
- Begin oktober krijg ik een nieuwe kniptafel! Dat gaat Melle voor mij regelen. Ik ben heel benieuwd!
Vorige week was de laatste week voor de grote verbouwing. Op woensdag kwam de bruid nog eventjes passen en tot mijn grote opluchting paste alles perfect. Ik gebruikte de rokkenspuit om de juiste zoomlengte af te spuiten en we spraken af dat ze vrijdag de jurk op zou komen halen. Wel waarschuwde ik haar dat ik vrijdag alvast wat dingen zou inpakken vanwege de geplande verbouwing. Dat snapte ze en was geen probleem.
Na haar afspraak maakte ik de rok op lengte en ging alles netjes gestreken in een kledinghoes. Dat kon maar mooi gebeurd zijn.
Donderdag
Eerder die week had ik vijf cloaks geknipt als makkelijk project voor de Rare Week -- mocht ik tijd over hebben na het schilderen kon ik prima cloaks naaien. Zet een naaimachine op een bureau en sluit de strijkbout aan, en ik kan in elke ruimte werken, was het plan.
Nadat ik drie cloaks had genaaid vroeg ik Eisirt om het steekwagentje (wat nog in de kofferbak lag), te komen brengen na zijn werk. Ik gaf de cloaks met hem mee en begon met spullen inpakken. Ik had veel kleine Plenda doosjes, waar precies drie ordners in pasten, en daardoor nog goed te tillen waren. De donderdag was zo om, de kasten waren zo leeg. Een goed begin maar wel een dag vooruitlopend op de planning - ik zou eigenlijk vrijdag pas gaan inpakken.
Vrijdag
Het was natuurlijk het plan om maandag de 20e met de hulp van Sonnee en Bertine de meubels te verhuizen, maar de bruid zou pas om 4 uur 's middags komen, en toen ik zat te duimendraaien dacht ik al: "Tja, ik kan natuurlijk ook vast dingen op en neer gaan rijden."
Alle tafels al weg, het nieuwe laminaat ligt te acclimatiseren bij het raam --
en is na deze foto minimaal nog vier keer verplaatst...
Aldus geschiedde. Ik maakte me een paar uurtjes druk en voor ik het wist was de halve rataplan verhuisd. Ik sloot de computer aan in de tijdelijke ruimte en reed alle doosjes en kratten en de bureaus die kant op. Toen de bruid om vier uur aankwam waren de boekenkasten al leeg en had ik de vloer geveegd omdat er behoorlijk wat stofnesten opdoken onder verschillende meubels vandaan.
De bruid wilde niet nog een keer passen, bekeek hoe ik haar rok en top opgehangen had en luisterde naar mijn tips over het ontkreuken van zijde zonder het gebruik van een strijkijzer. Toen ze vertrokken was rolde ik met mijn spierballen en trok ik de rest van de meubels naar de andere ruimte. Met mijn krakkemikkige opvouwbare steekwagentje ging het best goed (mits de wielen recht bleven staan) en toen ik om half zeven naar huis ging, stond alleen de industriële lockmachine nog sip in de oude ruimte. Daar had ik hondjes voor nodig, die ik prima kon lenen van een andere huurder, maar ik had er nog niet echt puf voor.
In principe liep ik dus al twee dagen voor op de planning: vrijdag alles verhuizen, in plaats van maandag. Lekker op tijd!
De tijdelijke ruimte aan de overkant van de gang, één deur verderop.
Ingericht zodat ik er prima wat kan werken, mocht het nodig zijn.
Zaterdag
Zaterdagochtend overlegde ik met Eisirt. Hij zou maandag vrij hebben en het plan om alle meubels te verhuizen was niet meer relevant. Wel konden we de vloer eruit trekken en afvoeren naar het milieupark. Maar we zouden maandag ook naar een auto gaan kijken, die we gespot hadden. Omdat Eisirt toch moest werken dat weekend, en ik best wel kapot was van het fysieke werk van de afgelopen week hield ik me rustig op zaterdag.
Oude vloer eruit!
Zondag
Maar op zondag mocht ik weer los. Het zou ontzettend veel tijd schelen op maandag als de oude vloer al klaar stond om af te voeren, en ik kon daar prima een middagje zoet op het atelier spelen. Eisirt had toch dienst van twee tot tien.
Het verwijderen van het oude laminaat ging gelukkig snel, en ik schroefde de oude schragen uit elkaar waar mijn formica bureau op had gestaan als kniptafel. Na vijf jaar waren ze aan het einde van hun latijn, en zelfs de twintig schroeven die ik erin had gedaan voordat Anne-Miek bij mij kwam stage lopen, konden ze niet meer stevig maken. Weg ermee dus.
Ik pakte de ondervloer in een grote doos in, en plopte de houten stukken van de schragen erbij en laadde het oude laminaat op een kar. Dan hoefden we maandag alleen de kar nog maar naar beneden te rijden en in de auto te laden. Ik verwachtte dat het afvoeren ons ongeveer een uurtje zou gaan kosten.
Ook knipte ik, gezien de voortgang van de Etsy shop, zes nieuwe mantels van zwarte 100% wol -- twee hele rollen stof van 9 meter.
Maandag - Pakjesdag
Gedurende het weekend was de Etsy shop zo'n beetje ontploft -- er bleven maar orders binnenkomen voor mantels. Hartstikke fijn natuurlijk, maar misschien was de timing een beetje onhandig. Het is gedeeltelijk ook mijn eigen schuld: de voorraad op Etsy is hoger dan het aantal mantels wat ik daadwerkelijk op voorraad heb. Als ik de stof in huis heb, bereken ik vast hoeveel mantels ik daaruit kan naaien, en tel ik dat aantal bij de daadwerkelijke voorraad op. Meestal niet zo'n probleem, maar als er zoveel bestellingen binnenkomen en de helft nog niet genaaid is, levert dat wel een ietsjepietsje stress op.
Ik verkocht één van de mantels die ik donderdag genaaid had, dus die mocht weer terug naar het atelier. Maar ik verkocht ook drie zwarte wollen mantels die ik nog niet genaaid had. Vandaar dat ik zondag zoveel geknipt had. Ik was blij dat ik beide rollen stof opgeknipt had.
Ik overlegde weer met Eisirt. Die mantels moesten als eerste geregeld worden. Het milieupark zou toch pas om 13 uur open gaan, dus eerder dan dat hoefden wij niet aan te komen. Dat gaf mij de hele ochtend om mantels te naaien en in te pakken. Afhankelijk van hoe de dag verder verliep, zouden we eerst langs de garage gaan of eerst de vloer afvoeren.
Zes cloaks, in zes doosjes, allemaal voor Amerika. Ze gingen mooi op tijd weg.
Sonnee zou voor mij de lift aanzetten zodat de kar naar de kelder kon. De goederenlift is wederom afgekeurd en staat daarom nu uit, maar maandag belde ze mij dat er monteurs bezig waren met de lift, en ik dus niet rond de lunch naar beneden zou kunnen gaan. Dus gingen we eerst een proefrit maken bij de garage. (Daarover in een andere post meer!)
Nadat we bij de garage klaar waren reden we naar Plan-B. En inderdaad, het was zo geregeld. Bertine zette de goederenlift voor me aan, ik rolde de kar naar binnen en liep zelf met de trap naar de kelder. Eisirt laadde de spullen in de auto, en ik bracht de geleende kar terug naar Ron. Hij huurt een ruimte in de kelder, dus aangezien we toch daar stonden en de kar boven niet heel erg nodig was (ik had nog zo'n kar geleend, en één kar was meer dan genoeg gebleken met de verhuizing), bracht ik deze alvast terug zodat Ron ook niet zonder kar zou zitten. Ik was in ieder geval ontzettend blij dat we de auto gewoon langs de rol naar de kelder konden rijden en we niet alle losse planken van het oude laminaat het bordes voor het gebouw af hoefden te tillen!
Even snel langs het milieupark, en we waren rond vijf uur klaar. Alleen nog even boodschappen doen. Zullen we gelijk een frietje meenemen en gewoon vroeg eten? Tuuuurlijk.
Dinsdag
Naar de Praxis! Ik haalde een grote emmer muurverf en vond - puur toeval - precies dezelfde kleur die we er vijf jaar geleden ook al op hadden gesmeerd: RAL 9001.
Eenmaal terug in het atelier bleek mijn oude tube alabastine muurvuller meer solide te zijn dan vloeibaar, dus ging ik weer richting beneden. Maar ik zag Bertine lopen en ik had haar een mail gestuurd over de kleur van de deur. Hey, als je toch bezig bent, kun je best de deur een opfrisser geven, toch?
Ze hielp mij met een kleurenwaaier de juiste kleur donkerrood uitzoeken en ik ging eerst naar de verfmengbalie. Ik kocht het kleinste potje verf die ik kon vinden: RAL 3004 - "Purpurrot"
Toen ik van mijn fiets naar de voordeur van Plan-B liep, dacht ik nog "En nu eerst de gaatjes vullen." en draaide, na een behoorlijke klap tegen mijn voorhoofd, weer om. Ik ging natuurlijk voor alabastine naar de Praxis en was glad vergeten de alabastine te halen omdat ik zo afgeleid was door de rode verf.
"Vergeet u de muurvuller niet?" stond er op het grote display vlakbij de verfmengbalie. Te laat, jongens. De caissière kon er wel om grinniken.
De gaatjes van het oude systeemplafond gevuld, alle randjes afgeplakt, ik kon beginnen!
Woensdag (vandaag)
Vijf jaar geleden, met een verlengsteel aan de verfroller en een klein keukentrapje met drie treden, konden we niet helemaal tot het plafond schilderen. Deze keer had ik een rolsteiger kunnen lenen van Plan-B en kon ik wél helemaal tot het plafond komen. De rolsteiger is redelijk wiebelig, maar het werkte best goed. Ik gebruikte mijn eigen trap (die veel stabieler is!) om op de rolsteiger te komen en werkte alleen als er minimaal twee wieltjes op de rem stonden.
Omdat de bovenste meter van de muur nog lichtgrijs was, moesten er sowieso twee lagen op de muur. Ik begon bovenin, deed dinsdag de eerste laag, en vandaag volgde de tweede laag. Het lijkt nu goed te dekken.
Ook belde er een klant: hij moest voor een herfst-ritueel een cloak hebben, of ik iets voor hem kon betekenen. We kwamen tot een goede oplossing, maar dat betekende wel dat ik per direct de verf dicht moest doen, naar huis moest fietsen om zijn gekozen cloak op te halen, terug naar Plan-B moest fietsen om de cloak in te pakken, en vervolgens naar een DHL punt in de buurt moest fietsen om de cloak op de post te doen. Wat een gedoe! Maar gelukkig lukte dat allemaal, het is toch heel fijn dat ik in de andere ruimte gewoon verzendlabels kan aanmaken en de cloak veilig op kan vouwen en in kan pakken. Gelukkig koos hij geen zwarte cloak die nog genaaid moest worden, daar had ik direct "nee" op gezegd.
Om drie uur belde Sonnee. Of ik de rolsteiger nog nodig had die dag. Ik keek sceptisch naar waar eerst een duidelijke lijn tussen het grijs en het gebroken wit zat, maar de tweede laag leek goed te dekken. Ze haalden de rolsteiger vijf minuten later op, en ik kon het onderste deel van de muur op mijn gemak zijn laagje geven. Ik ging om half zes naar de tuin om de laatste mais te oogsten voor het avondeten.
En de rest...
V'tje, de man die het nieuwe laminaat komt leggen, stelde voor om dat aanstaande zaterdag te doen (twee dagen vóór de geplande datum). Ik ben voor! Het beton onder de oude vloer was niet noemenswaardig nat, en ik heb sinds zondag elke dag met alle ramen en deuren open gewerkt, zodat het goed door kan luchten. Zes dagen drogen moet dan volledig voldoende zijn. En dat betekent hopelijk ook dat ik maandag alweer dingen terug kan verhuizen en op zijn plek kan zetten.
En verdere plannen:
- Morgen wil ik de plinten die tegen de muur zitten schilderen. Ze zijn een donkerdere kleur hout dan wat de nieuwe vloer is, en ik heb nog een restje gebroken witte lak die er prima geschikt voor is.
- De blokjes hout die ik vroeger onder mijn formica bureau had, moeten ook geschuurd en gelakt worden. Nu zijn ze blank grenen. Dat is lelijk tegen de eikenkleur laminaat en ze houden stof vast omdat ze zo grof zijn. Even schuren en dan een snel laagje lak (gebroken wit?) of beits (um...?).
- De deur wil ik pas schilderen nadat V'tje de drempel heeft geplaatst en de deur heeft verhoogd/afgeschaafd zodat hij met zijn werk de nieuwe lak (hoogglans!) niet kan beschadigen.
- Er zal een nieuwe boekenplank boven het computerbureau komen waar de printer op zal staan. Ik denk dat ik daarvoor eerst het bureau op zijn plek zal moeten zetten, om een indicatie te krijgen waar hij moet hangen, dus dit kan op maandag. Dan zit het ook V'tje niet in de weg bij het leggen van het nieuwe laminaat of de nieuwe plakplintjes.
- Begin oktober krijg ik een nieuwe kniptafel! Dat gaat Melle voor mij regelen. Ik ben heel benieuwd!