kealm
in
jiinaworld
POPOLO październik 2009 - Nakajima & Okamoto
POPOLO październik 2009 - Nakajima Yuto & Okamoto Keito
(krótka rozmowa między Yuto i Keito o tym co Keito wychodzi chyba najlepiej czyli... płaczu xD)
Oczywiście tłumaczenie z dedykacją dla Avi ^^
Nakajima: Tak właściwie, to nie przypominam sobie bym ostatnio płakał.
Okamoto: Ja płakałem ostatnio z przyjaciółmi. Bawiliśmy się w “kto rozpłacze się najszybciej”. Trzymałem oczy otwarte przez 2 minuty i po tym czasie łzy zaczęły mi lecieć (śmiech). Płakałem także wówczas gdy…
Nakajima: Ty płaczesz bardzo dużo, prawda Okamoto?
Okamoto: … próbowałem otworzyć paczkę chipsów i zamiast górnej części paczki rozerwała się dolna i wszystkie chipsy wypadły na ziemię!
Nakajima: To rzeczywiście warte płaczu. Oh, przypomniałem sobie! Ostatni raz płakałem jak oglądałem film. Nigdy nie pomyślałbym, że to może być wyciskacz łez, ale w miarę jak film coraz bardziej zagłębiał się w życie głównego bohatera, zacząłem płakać.
Okamoto: Wiele filmów sprawia, że ludzie płaczą. Raz oglądałem film w którym ludzie umierali 24 godziny po otrzymaniu certyfikatu śmierci.
Nakajima: Oh, ja płakałem nawet podczas czytania mangi o tym!
Okamoto: Może po prostu jesteśmy bardzo emocjonalni (śmiech).
Nakajima: Ale to Okamoto zaczyna płakać najszybciej! Nawet gdy byłeś jeszcze Juniorem zawsze płakałeś. Kiedy Ryutaro i ty bawiliście się w walkę na miecze i Ryutaro przypadkowo cię dźgnął to…
Okamoto: To chyba oczywiste, że się płacze, jak coś boli, czyż nie!?
Nakajima: Cóż, to w porządku, że płakałeś, ale ty to robiłeś jak małe dziecko. “Eh...eh…” (śmiech). Ten widok był naprawdę słodki (♥).
Okamoto: Tak było ponieważ dostałem naganę od Ryutaro i od dorosłych tam.
Nakajima: Twój płacz z powodu dostania nagany też był słodki~. Nie mogę uwierzyć, że po tym jak sam mieszkałeś w Anglii, masz taką dziecięcą stronę osobowości.
Okamoto: Jestem dość delikatny♪
Nakajima: Okamoto is deliKeito (śmiech). Cóż, ja mam depresję, jak coś pójdzie nie tak w pracy. W Music Station zrobiłem kiedyś błąd w tańcu i zostałem okrzyczany przez staffa przez prawie się nie rozpłakałem. Ale w drodze do domu jeden z członków Kisumai powiedział mi, “Będzie dobrze. Po prostu pracuj dalej ciężko.” i ponieważ czułem się bardzo wdzięczny, zacząłem szlochać…
Okamoto: Rozumiem, rozumiem. Kiedy ludzie są mili też niekiedy chce się płakać.
Nakajima: Yeah. Także, jak teraz o tym chwilkę pomyślę, to jeśli płaczę po raz pierwszy po długim czasie niepłakania, to czuję się jak nowo narodzony po tym. Dlatego myślę, że jeśli chce się komuś płakać, to nie powinien powstrzymywać łez i pozbyć się w ten sposób stresu!
Okamoto: Nasza emocjonalność jest wspaniała.
Nakajima: Co myślisz o łzach dziewczyn, Okamoto?
Okamoto: Yyy~ Nigdy ich nie widziałem.
Nakajima: Ja jestem otoczony przez dziewczyny, które dużo płaczą w szkole.
Okamoto: Naprawdę? I co wtedy robisz?
Nakajima: Nie wiem, co powinienem wtedy zrobić, ale nienawidzę tej niezręcznej atmosfery, więc robię śmieszne miny i sprawiam, że ludzie zaczynają się śmiać!
Okamoto: Jesteś taki miły~ Kiedy ja widzę płaczącą dziewczynę, to mi też zaczyna się chcieć płakać.
Nakajima: Więc płaczesz z powodu współczucia?
Okamoto: Tak. I wtedy myślę, “Jeśli to ja byłbym jej chłopakiem, to nie miałaby powodu do płaczu.” Nawet jeśli byśmy się pokłócili, co jest mało prawdopodobne i sprawiłbym, by płakała, to zaraz bym ją przeprosił. Nawet jeśli sprzeczka nie byłaby z mojej winy (śmiech).
Nakajima: Jeśli to ja sprawiłbym, by dziewczyna płakała, to… przytuliłbym ją (♥). Cóż nie wiem, co byłbym zrobił, dopóki się coś takiego nie wydarzy. Ale i tak, to jest takie zawstydzające (śmiech).
Okamoto: Mężczyźni są słabi w stosunku do kobiecych łez.
Nakajima: Oh, ale jeśli ta dziewczyna płacze fałszywymi łzami, to myślę, że to nie fair.
Okamoto: Może mi powiedzieć jaka jest różnica między fałszywymi a prawdziwymi łzami.
Nakajima: Prawdziwe łzy są pełne emocji. Jeśli ktoś płacze i od razu mi się nasuwa myśl, “Eh, naprawdę to był powód do płaczu?” czy to nie znaczy, że te łzy nie są szczere? Ale nie jestem pewien co do tego…
Okamoto: Nawet jeśli zobaczyłbym takie fałszywe łzy, to i tak rozpłakałbym się ze współczucia.
Nakajima: Ale nawet jak nie jesteś pewien czy łzy są fałszywe czy prawdziwe, to powinieneś je jakoś określić, Keito!
Okamoto: Narodziny sprawdzającego fałszywość łez: Okamoto Keito!
Nakajima do dawnego-Okamoto:
Jego twarz bardzo się zmieniła, ale długie włosy sprawiają, że czuję, że jest taki sam jak kiedyś. Zazdroszczę Keito, że zarówno długie jak i krótkie włosy mu pasują! Mi naprawdę nie pasują krótkie włosy… Ostatnio Keito zachowuje się naprawdę dojrzale, a ja czuję się jakbym nieco się od niego oddalał (płacze).
Okamoto do dawnego-Nakajimy:
Jesteś taki dziki (śmiech). Yuto był pierwszym sempaiem, który porozmawiał ze mną jak byłem Juniorem. Yuto był także pierwszym, który uczył mnie kroków tanecznych. On zawsze rozmawiał ze mną z uśmiechem na twarzy, więc mogłem do niego od początku mówić „Yuto”.
English translation: here by sa718ra
(krótka rozmowa między Yuto i Keito o tym co Keito wychodzi chyba najlepiej czyli... płaczu xD)
Oczywiście tłumaczenie z dedykacją dla Avi ^^
Nakajima: Tak właściwie, to nie przypominam sobie bym ostatnio płakał.
Okamoto: Ja płakałem ostatnio z przyjaciółmi. Bawiliśmy się w “kto rozpłacze się najszybciej”. Trzymałem oczy otwarte przez 2 minuty i po tym czasie łzy zaczęły mi lecieć (śmiech). Płakałem także wówczas gdy…
Nakajima: Ty płaczesz bardzo dużo, prawda Okamoto?
Okamoto: … próbowałem otworzyć paczkę chipsów i zamiast górnej części paczki rozerwała się dolna i wszystkie chipsy wypadły na ziemię!
Nakajima: To rzeczywiście warte płaczu. Oh, przypomniałem sobie! Ostatni raz płakałem jak oglądałem film. Nigdy nie pomyślałbym, że to może być wyciskacz łez, ale w miarę jak film coraz bardziej zagłębiał się w życie głównego bohatera, zacząłem płakać.
Okamoto: Wiele filmów sprawia, że ludzie płaczą. Raz oglądałem film w którym ludzie umierali 24 godziny po otrzymaniu certyfikatu śmierci.
Nakajima: Oh, ja płakałem nawet podczas czytania mangi o tym!
Okamoto: Może po prostu jesteśmy bardzo emocjonalni (śmiech).
Nakajima: Ale to Okamoto zaczyna płakać najszybciej! Nawet gdy byłeś jeszcze Juniorem zawsze płakałeś. Kiedy Ryutaro i ty bawiliście się w walkę na miecze i Ryutaro przypadkowo cię dźgnął to…
Okamoto: To chyba oczywiste, że się płacze, jak coś boli, czyż nie!?
Nakajima: Cóż, to w porządku, że płakałeś, ale ty to robiłeś jak małe dziecko. “Eh...eh…” (śmiech). Ten widok był naprawdę słodki (♥).
Okamoto: Tak było ponieważ dostałem naganę od Ryutaro i od dorosłych tam.
Nakajima: Twój płacz z powodu dostania nagany też był słodki~. Nie mogę uwierzyć, że po tym jak sam mieszkałeś w Anglii, masz taką dziecięcą stronę osobowości.
Okamoto: Jestem dość delikatny♪
Nakajima: Okamoto is deliKeito (śmiech). Cóż, ja mam depresję, jak coś pójdzie nie tak w pracy. W Music Station zrobiłem kiedyś błąd w tańcu i zostałem okrzyczany przez staffa przez prawie się nie rozpłakałem. Ale w drodze do domu jeden z członków Kisumai powiedział mi, “Będzie dobrze. Po prostu pracuj dalej ciężko.” i ponieważ czułem się bardzo wdzięczny, zacząłem szlochać…
Okamoto: Rozumiem, rozumiem. Kiedy ludzie są mili też niekiedy chce się płakać.
Nakajima: Yeah. Także, jak teraz o tym chwilkę pomyślę, to jeśli płaczę po raz pierwszy po długim czasie niepłakania, to czuję się jak nowo narodzony po tym. Dlatego myślę, że jeśli chce się komuś płakać, to nie powinien powstrzymywać łez i pozbyć się w ten sposób stresu!
Okamoto: Nasza emocjonalność jest wspaniała.
Nakajima: Co myślisz o łzach dziewczyn, Okamoto?
Okamoto: Yyy~ Nigdy ich nie widziałem.
Nakajima: Ja jestem otoczony przez dziewczyny, które dużo płaczą w szkole.
Okamoto: Naprawdę? I co wtedy robisz?
Nakajima: Nie wiem, co powinienem wtedy zrobić, ale nienawidzę tej niezręcznej atmosfery, więc robię śmieszne miny i sprawiam, że ludzie zaczynają się śmiać!
Okamoto: Jesteś taki miły~ Kiedy ja widzę płaczącą dziewczynę, to mi też zaczyna się chcieć płakać.
Nakajima: Więc płaczesz z powodu współczucia?
Okamoto: Tak. I wtedy myślę, “Jeśli to ja byłbym jej chłopakiem, to nie miałaby powodu do płaczu.” Nawet jeśli byśmy się pokłócili, co jest mało prawdopodobne i sprawiłbym, by płakała, to zaraz bym ją przeprosił. Nawet jeśli sprzeczka nie byłaby z mojej winy (śmiech).
Nakajima: Jeśli to ja sprawiłbym, by dziewczyna płakała, to… przytuliłbym ją (♥). Cóż nie wiem, co byłbym zrobił, dopóki się coś takiego nie wydarzy. Ale i tak, to jest takie zawstydzające (śmiech).
Okamoto: Mężczyźni są słabi w stosunku do kobiecych łez.
Nakajima: Oh, ale jeśli ta dziewczyna płacze fałszywymi łzami, to myślę, że to nie fair.
Okamoto: Może mi powiedzieć jaka jest różnica między fałszywymi a prawdziwymi łzami.
Nakajima: Prawdziwe łzy są pełne emocji. Jeśli ktoś płacze i od razu mi się nasuwa myśl, “Eh, naprawdę to był powód do płaczu?” czy to nie znaczy, że te łzy nie są szczere? Ale nie jestem pewien co do tego…
Okamoto: Nawet jeśli zobaczyłbym takie fałszywe łzy, to i tak rozpłakałbym się ze współczucia.
Nakajima: Ale nawet jak nie jesteś pewien czy łzy są fałszywe czy prawdziwe, to powinieneś je jakoś określić, Keito!
Okamoto: Narodziny sprawdzającego fałszywość łez: Okamoto Keito!
Nakajima do dawnego-Okamoto:
Jego twarz bardzo się zmieniła, ale długie włosy sprawiają, że czuję, że jest taki sam jak kiedyś. Zazdroszczę Keito, że zarówno długie jak i krótkie włosy mu pasują! Mi naprawdę nie pasują krótkie włosy… Ostatnio Keito zachowuje się naprawdę dojrzale, a ja czuję się jakbym nieco się od niego oddalał (płacze).
Okamoto do dawnego-Nakajimy:
Jesteś taki dziki (śmiech). Yuto był pierwszym sempaiem, który porozmawiał ze mną jak byłem Juniorem. Yuto był także pierwszym, który uczył mnie kroków tanecznych. On zawsze rozmawiał ze mną z uśmiechem na twarzy, więc mogłem do niego od początku mówić „Yuto”.
English translation: here by sa718ra