вось я доўга думаў над гэтай фразай. мо падсвядома хацелася помсты за бацьку і брата. у дзённіку яна потым неаднакроць вярталася да тэмы забойства, але ніяк не закранала самі абставіны і асобы забойцаў. ва ўспамінах ветэранаў я знайшоў згадку, што гэта былі "ўласаўцы", але гэта ж такое, ніякай канкрэтыкі не дае. сітуацыя ўвогуле вар'яцкая - нейкі цягнік, які падчас савецкага наступлення ідзе ў бок фронту, ды яшчэ і з калабарантамі, ды яшчэ і ў цывільным. і чаго яны пачалі страляць? кажуць, што нібыта правакацыя - яны паскардзіліся, што не хочуць ваяваць за немцаў, а бацька сказаў, што сын можа завесці да партызанаў.
у мяне з гэтага кароткага артыкула склалася уражанне пра Мілу як пра местачковую аванцюрыстку, для якой вайна гэта прыгоды, а забойствы і гвалт побач - толькі падаграюць кроў
Comments 10
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment