1.
Каюся, я моцна ўразіўся, паддаўся агульнай гістэрыцы і павёў сябе неадэкватна - нават паспеў выплакацца ў каментарах некаторых блогаў. Але ўрэшце ўзяў сябе ў рукі і, як толькі перад вачыма з’явілася стэнаграма, вырашыў уважліва перачытаць пачутае. Давайце зробім гэта разам.
Привет, братья! Здесь и сейчас Ксения Дегелько
(
Read more... )
Comments 26
Новый Паук подымает знамя угара
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Добра, што столькі людзей думаюць пра Ксеню, як я. Гэта супакойвае.
Reply
Пра адраджэнне вёскі - беларусы ўжо праходзілі. У Алеся Эроціча чытаў, што ў 80-х некаторыя мастакі ў рамантычным запале з'язджалі на сяло.
Reply
Reply
Reply
Адпускаю табе грахі, бо і сама грэшная: на гульню ў Дубаўца праз напісаньне праграмных артыкулаў згаданых спадароў сама была павялася…
Reply
Вось яшчэ адну меламанскую фрашку да тэмы ўзгадаў:
У маладафронтаўца Юльяна Місюкевіча гэбістыя ладзілі ператрус. Паскідалі ў кучу кампы, паклалі туды ж мегафон, яшчэ нейкае трасцы, і толькі хацелі ўсё гэта выносіць - аж іхны галоўны заўважыў гітару ў куце. Прысеў, наладзіў інструмент, злабаў "Тры чарапахі" і толькі пасля гэтага даў адмашку на вынас.
Reply
Reply
Leave a comment