Мы або не хочам, або баіся, або не ўсведамляем што нам дазволена.

[kastusby]

Вось уявіце: у чалавека ёсць праблема, і ён заганяецца на ёй думае як жа ш яе ввырашыць і нарэшце вырашае, знаходзіць адказ, але праз некаторы час іншая праблема якую ён так-сама вырашае, а пасля яшчэ адна і яшчэ... і усё добра, калі б тэрмін паміж гэтымі праблемамі не змяншаўся з кожным разам, і чалавек гэта заўважае і перамогшы чарговую праблему

Comments

[kastusby]

"але радасна, чым тым, у каго гэтых праблем папросту не было і няма, і яны ганарацца гэтым, лічучы, што гэта іх асабістая заслуга. мне падаецца, што перамога каштуе больш, чым адсутнасць"
Вось пра тое я і казаў
"Але мы не задумываемся, што ў гэтага чалавека з "лёгкім жыццём" яно ад таго і лёгкае, ці прынамсі лягчэй чам у нас, што ён адпусціў свае праблемы проста перастаў заўважаць іх..."
Але я ні на што не "притендую" Я самы не ўсвядомлены і самы непрасветлены чалавек. я нічаго не ведаю і нічаго не разумею я не хачу каб меня слухалі і думалі што я правы, т.я. я зрэдку правы бываю, а калі бываю, то выпадкова, сам таго не чакючы... І увогуле я мамінкін сынок, які ніколі у жыцць не меў замінаў і праблем... хаця пра апошняе я напэюна аерагнуў... ці не??...