Przepraszam, że takie krótkie...
Scena 3
Dworek, pałac, dworek, pałac, dworek, pałac, droga,… czyli, jak szybko zmieniać dekorację
(ten sam dzień; 11:00; sala na występy; wchodzą Morimoto, Nakajima, Okamoto, Yamada, Yabu)
Kota: Czyli to tutaj ma się rozegrać nasz koniec…
Yuto: Nasz koniec? Myślisz, że będzie tak źle?
Kota: Nie, wcale nie myślę, że będzie źle. Myślę, że nawet najwierniejsi fani się od nas odwrócą, uznani zostaniemy za ofiary losu itd… A tak na serio to choćbyśmy stanęli na tej scenie i nic nie robili to i tak większość będzie zachwycona, bo „wykazaliśmy się wielką oryginalnością, a przy okazji pokazaliśmy, że nie tylko potrafimy tańczyć, co jest charakterystyczne dla Johnnysów, ale stać jak słupy też”
Ryosuke: To po co mówiłeś o tym końcu.
Kota: Ładnie brzmiało :) Nastrajam się już powolutku do napisania scenariusza. Wy też powinniście powoli zacząć o tym myśleć.
Ryosuke & Yuto: Tak, tak,…
(po pół godzinie rozmów o dekoracjach)
Kota: Wszyscy wiedzą, gdzie, co, jak i kiedy?
Keito, Ryosuke, Ryutaro & Yuto: Tak!
Kota: To idziemy zobaczyć jak sobie radzą z kostiumami, a później bierzemy się za najciekawszą rzecz, czyli scenariusz.
Scena 4
Czyli krótko i na temat
(ten sam dzień; 11:30-18:45; za kulisami; HSJ; rozmowy nad scenariuszem i ostatnie przygotowania)
Akt II
Scena 1
Ostatnie przygotowania
(ten sam dzień; 18:45; za kulisami; HSJ i 3 AD - makijażystka, fryzjer, pomocnik)
Ryosuke: Zostało już tylko 15 minut.
Yuri: Odezwał się ten, który wchodzi w 30 minucie sztuki.
Ryosuke: Co? Zazdrościsz, Chisai?
Yuri: Niby czego? I nie nazywaj mnie Chisai tylko Chi-chan, jeśli już!
Ryosuke: Dobrze, Chisai!
Kota: Co wy robicie? Zostało kilka minut, a wy robicie awanturę między wróżką a Kopciuszkiem?! Chcecie się rzucić sobie do oczu na scenie?! Zastanówcie się!
Kei: Uuu… Yabu jest zdenerwowany. Nie jest dobrze.
Kota: Żebyś wiedział, że nie jest dobrze. Wszyscy znają swoje teksty?
HSJ: Tak!
Kota: Znacie je? Nie wierzę. :)
Hikaru: No swoje teksty, tak. Cokolwiek nie powiemy to będzie nasz tekst :)
Kota: No tak. A scenariusz znacie?
HSJ: Nie!
Kota: Ale wiecie, co macie robić?
HSJ: Mamy sprawić, by publiczność myślała, że działamy według scenariusza!
Kota: Dokładnie. Dajcie mi teraz swoje ręce!
Kei: Nie powinieneś się nam oświadczać wszystkim jednocześnie…
Kota: Chciałbyś… Połóżcie tutaj swoje prawe ręce (wskazuje na swoją prawą rękę). Hey! Say! JUMP - jeden za wszystkich, wszyscy za jednego! Hey!
HSJ: Hey!
Kota: Say!
HSJ: Say!... JUMP (i wszyscy podskakują)
Kota: Pamiętajcie, improwizacja to klucz do naszego sukcesu. A my musimy odnieść sukces. Dla Japonii!
HSJ: (ciche) Hai!
Kota: Dla agencji!
HSJ: (trochę głośniejsze) Hai!
Kota: Dla nas i naszych fanów!
HSJ: (mega głośne) Hai‼!
Yuri: Dlaczego nas i naszych fanów powiedziałeś razem?
Kota: Bo bałem się, że przy samych fanach krzykniecie z takim samym entuzjazmem, jak przy swoim kraju. A teraz ruszajcie się przygotować, zaraz się zaczyna. Zajmijcie swoje pozycje. I… zaczynamy!