אַז דו וועסט קערן זיך אַהיים
וועט יעדער שפּאַן דיר ווערן ליב
און היימיש נאָענט יעדער שטיין
און יעדער ווענד, און שטעג, און גרוב
נאָר היט זיך, ברודער, ניט פאַרזאַם
דעם איבערגאַנג פון סתם צו שטאַם
די איבערוואָג פון זאָרג אויף גראָז
בעת דו שפּאַנסט באָרוועס אויפן גלאָז
צעברעקלטן דיר אויפן וועג
צו היים־און־צייט וואָס איז פאָרביי
אַבי פון זיך ביסט ניט
(
Read more... )