...

[khlurd]

Երբեմն թվում է, թե կյանքս ինչ-որ տեղից ծռվել ու մտել է զուգահեռ իրականություն:

Ինչ-որ տեղից, երբ իմ երազանքները, պատկերացումները, ցանկությունները,  դրանց շոշափելի նյութականացումները դարձան ոչ իրականություն: Ոչ ինձնից կախված: Ոչ իմ ուժերին համապատասխան:

Ասես ավիրող տարերքով հայտնվեցի զուգահեռ իրականությունում... Ու հետո ու հիմա փորձում եմ հիշել իմ

Comments

[nrbakert_tashuk]

Մենակ դու չես։ Բայց չկա ուրիշ իրականություն։ Դա ինքնախաբեություն է։ Սա է կյանքը։ Որն արագ անցնում է։ Դրա համար պիտի ընդունել այնպիսին, ինչպիսին այն կա։ <<Արա ինչ պիտի անես, և թող լինի ինչ լինելու է>>։ Եվ վերջին հաշվով, գրողը տանի, 1988ից այս կողմ, անկախ ամեն ինչից, մեր կյանքը երանգներ ուներ և ունի ցնցող․․․ Գիտես, վերջերս նայում եմ ռուսներին, ու հասկանում եմ, ԻՆՉ երջանիկ ենք մենք՝ մեզ պետք չի քաղաքական այլանդակ հոտած դիակներ մեջտեղ բերել ազգային ինքնահարգանքի համար՝ մենք Աբաջյաններ ունենք․․․ՑԱՎ է, անմոքելի, չպիտի լինեին։ Բայց Աստծու ճամփաները անմեկնելի են․․․ ու հասկանում եմ՝ որ Աստված մեզ շատ է սիրում․․․ Հենց մենակ Աբաջյանին մեզ տալը դրա ապացույցն է։ Ու հա՝ հողերը հանձնողի մերը․․․ մեր կյանքը, ապրած ու չապրած կյանքը անիմաստ մսխողների մերը․․․ Առաջ Աստված՝ դրա հերթն էլ կգա․․․

[khlurd]

ՀԱ
ՋԱՆ

Շնորհակալ եմ, որ կաս, Նրբակերտ:
Իմ այս, կամ այն... ցանկացած կյանքում: