Jaloezie

[klik]

Ik ben (officieel) mijn huiswerk voor zen aan het doen. Ik heb afgesproken dat ik het boek 'Jaloezie' van Nancy Friday lees, er citaten uit verzamel, en daar aantekeningen bij maak. Ik heb al iets meer dan vijftig pagina's uit dat boek gelezen en het is rete-interessant. Ik doel daarmee niet eens op het boek zelf, maar op het proces dat zich

Comments

[babarage]

weet je. ik ben helemaal stilgevallen door die reactie van je vriendin. ik blijf ff hangen bij jaloezie en taboe want ik kan me daar helemaal niks bij voorstellen, herken het niet. Blijkbaar helemaal gemist dat dat zo gevoeld wordt door mensen.

en je maakt me razend nieuwsgierig naar dat boek :))

Edit of zou het zo taboe zijn dat zelfs het taboe erkennen taboe is zoals jij zegt. Interesting, you made me think girl.

[klik]

Precies! Een van mijn zoektochten in dat boek is om mijn eigen jaloezie te 'zien'. Ik weet vrij zeker dat ik jaloers ben, snap het verschil tussen jaloezie en afgunst en kan een gokje doen naar oppervlakkige voorbeelden, maar verder kom ik niet. Ik begreep ook helemaal niets van die situatie met mijn vriendin, tot iemand me het uitlegde. En toen duurde het nog even voor ik snapte hoe dubbel de dubbele bodem van de taboe is. (Het is nog lang niet klaar.)
En dan hebben we het nog niet eens over de inhoud van het boek, alleen nog maar over de titel. (Dat boek kan alleen maar tegenvallen nu, toch?) ;)

(Bij dat dikke blauwe menneke van Björn hebben ze nog tweedehand exemplaren, ook in 't Engels.) ^_^

[babarage]

Hmmm maar hmmm maar. Ergens, verder overwegend, vraag ik me af of het taboe mij gevat heeft. Ik geef onmiddellijk toe dat ik jaloers ben, hoewel ik me zelf hier even ving want ik ging zeggen "kan zijn" en dan vezwak ik het weer. Maar, zoals met alle emoties, het is toch niet erg om jvaloers te zijn? Is het niet gezond? Pas als het je in de weg zit in je leven is het een probleem. In die zin verbaast me dus het taboe. Maar ja taboes zijn zoiezo rare dingen.

[klik]

Mmm, goeie vraag... Aan de ene kant denk ik: "het hoort erbij", maar waarom zit er dan een taboe op? Aan de andere kant klopt het volgens mij wel als ze zeggen dat jaloezie wordt gezien als 'slecht', 'negatief', 'verstikkend' enz.
Maar misschien is het allebei waar: als je weet dat je jaloers bent, en je kunt dat accepteren, dan is het niet ongezond meer. En de taboe zorgt er misschien voor dat we moeite hebben om dat te kunnen zien. Die taboe krijgen we dan weer mee uit onze opvoeding/cultuur, van mensen die dat nog niet goed voor mekaar hadden. Ik hoorde iemand dat laatst benoemen als 'foutjes in de programmering'.
Dus... Als we voor onszelf een workaround vinden voor de bugs in onze firmware, doorprikken we de taboe en kunnen we aan de slag met onze jaloezie. Maar alleen met die van onszelf. Want praten erover is lastig. En tegelijkertijd leerzaam. ^_^

[nathreee]

Dat er een problematisch taboe rust op jaloezie, had ik al eens ontdekt in mijn eigen reacties. Ik kan niet goed van mezelf accepteren dat ik wel eens jaloers ben. Dan krijg ik helemaal ruzie met mezelf, want ik mag niet jaloers zijn, dat betekent namelijk dat ik stom ben. Ik wist niet dat het een algemeen taboe was waar andere mensen ook zo op reageerden. En ik word nieuwsgierig naar dat boek. Introspectie is toch juist heel leerzaam?

[klik]

Ja heel erg. ^_^
Maar je moet ontzettend goed opletten, omdat mensen er zo goed in zijn om zichzelf voor de gek te houden. Kijk eens naar wat je hierboven schreef: je vindt mensen die jaloers zijn, stom. Waarschijnlijk ben je daardoor heel erg goed in het voor jezelf verstoppen van je eigen jaloezie. Het is hard werken om jezelf te doorzien, maar erg de moeite waard.
Het is ook niet alleen maar kommer en kwel: ik vind het ook wel mooi om te zien hoe behendig onze geest is...
En dat boek: vooral lezen dan! Maar schrik niet als je plotseling de neiging hebt om het door de kamer te slingeren. ^_^

[sbslink]

Ik weet wel dat ik wel eens jaloers ben.. maar om er over met andere te praten is dan toch ook wel weer moeilijk, toch dat taboe. Maar ik kan me helemaal voorstellen dat je het dan uit de weg probeert te gaan omdat je er geen zin in hebt. Het is een interessant onderwerp omdat het toch dingen met je doet, maar aan de andere kant daarom misschien ook wel een beetje eng.

[klik]

Je kunt het ook zien als een kans om te groeien. Als je kunt ontdekken wanneer, waarom of op wie je jaloers bent, dan weet je dat daar iets mee is wat je zou willen kunnen, hebben of zijn, of gewoon wat belangrijk voor je is. En als je dat weet, dan heb je een doel te pakken, of een richting om naar te kijken... It's not all bad! Actually, not bad at all!