ik heb kerstdingie dat ik vanavond zal posten, maar daarvoor moet ik even deze interlude posten omdat jullie anders denken "WTF" :]
Even een kleine note, anders snap je het misschien niet: Nathan heeft een ongeluk gehad, daardoor ligt hij in het ziekenhuis, Elora is gebeld en omdat Chloé sociaal is is ze met Elora mee gegaan. [:
Met een stekend gevoel in haar borst zit Elora naast Chloé in het ziekenhuis. Haar handen zijn klam en haar haar plakt aan haar voorhoofd. “Het komt wel goed, Loor.” zegt Chloé sussend. Elora slaat haar ogen neer en veegt haar handen aan haar broek af. “Elora van Beest?” ze kijkt op, er staat een dokter voor hun. Ze knikt en staat op. “Kom maar even mee.” hij maakt een gebaar naar een deur. Elora grijpt Chloé’s pols vast en trekt haar mee. “Goed.” met een zucht gaat de dokter achter een bureau zitten. “Ga zitten.” hij maakt een vaag handgebaar naar de stoelen tegenover hem. “Hoe is het met hem?” vraagt Elora zacht terwijl ze gaat zitten. “Zijn arm is gebroken en hij heeft een hersenschudding en wat blauwe plekken. Hij slaapt nu.” Elora knikt, haar gezicht is wit. “Maar daarvoor zijn we niet hier.” gokt ze. Hij schud een beetje twijfelend zijn hoofd. “Nee. De hersenschudding heeft voor wat geheugenverlies gezorgd.” Elora knijpt haar handen samen. “Hij herinnert zich niks meer van u.” Elora sluit haar ogen en haalt trillend adem. “We zullen alles doen om zijn gedachten terug te krijgen, maar…” Elora knikt langzaam. Er rolt een traan over haar wang. Chloé legt troostend een arm op haar schouder. “Hoe lang duurt dat?” vraagt ze. “We hebben geen idee. Dat ligt er aan hoe ver het weg is gevallen.” Chloé knikt en kijkt bezorgd naar Elora’s witte gezicht. “Ze heeft frisse lucht nodig.” de dokter staat op. Chloé trekt Elora voorzichtig omhoog en neemt haar mee naar buiten. Elora haalt diep adem en veegt de tranen van haar wangen. “Gaat het?” vraagt Chloé bezorgd. Elora haalt haar schouders op. Er rollen weer nieuwe tranen uit haar ogen. Ze trilt over haar hele lichaam. Als ze door haar knieën zakt, wil Chloé haar opvangen maar een ander paar handen is haar voor. Chloé slikt als ze meteen herkent bij wie de handen horen. “Mike.” piept Elora snikkend. Ze klampt zich aan hem vast. “Rustig maar.” mompelt Mike sussend. Hij strijkt door haar haar. Chloé wrijft troostend over Elora’s rug en doet haar best Mike te ontwijken. Als hun handen elkaar per ongeluk raken, verstijven ze allebei kort. “Kom kleintje, ik breng je naar huis.” Mike slaat een arm om Elora’s middel. “Ik loop wel naar huis.” mompelt Chloé. Ze wil zich omdraaien, maar Elora pakt haar pols vast. “Jij gaat mee met de auto, Klo.” zegt ze. “Dat hoeft niet.” protesteert Chloé. “Loor heeft gelijk.” Mike legt heel lichtjes een hand op Chloé’s rug. “Goed dan.” zegt Chloé en ze rolt met haar ogen. Als ze Elora thuis hebben af gezet, wil Chloé zich omdraaien om het laatste kleine stukje naar huis te lopen. “Klo, wacht even.” Mike pakt haar pols vast. “Wat?” vraagt Chloé geïrriteerd. “Heb je nog even tijd om wat te drinken?” vraagt hij voorzichtig. Chloé trekt haar pols los. “Heel even.”
Dit wordt vervolgd in een update van Loorie die binnenkort komt yaaaay. :D