Het conservatorium is een warm bad, dat wist ik al. Na deze koele zomer is het een verademing weer terug te mogen zinken in deze volle, vluchtige, en toch zo vastgeroeste boel. Het badschuim was helaas van het soort dat naar rottende rozenblaadjes ruikt en dat in een fles zit met een "gouden" dop. Zo kitsch dat het je een veilig gevoel geeft; dat
(
Read more... )