Не сёння не ўчора заўважыла за сабой займальную рысу - калі нешта распавядаю, часам на вочы праступаюць слёзы і ком у горла. Пры абсалютна добрым і спакойным настроі, пры адсутнасці негатыўнай афарбоўкі майго аповеду. Хутчэй яно са шчырасцю связана, ці што гэта.. Патыпу, блізка да сэрца ляжыць, і ўсё такое
(
Read more... )
Comments 2
Reply
Reply
Leave a comment