Երևան
Էսօր հասկացա, թէ ինչ ա փոխվել մոտս՝ սույն բլոգը բացելուց հետո. հիմա իրերին ու երևույթներին նայում էնպես, ոնց որ երևի կնայի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետի առաջին կուրսեցի ուսանողը (էն իմաստով, որ մի ինչ որ արտասովոր երևույթ տեսնելիս ուզում եմ ֆոտո անեմ ու դնեմ բլոգումս) :) Փաստորեն ինքս իմ մեջ նոր հատկություն եմ բացահայտում, որն առաջ հաստատ չունեի...
Լավ ( Read more... )
Լավ ( Read more... )
Comments 18
Итак, поскольку я сама являюсь жильцом ПОДОБНОГО, скажу Вам... Вы не вправе вот так вот кричать об этом хотя бы только потому что разрешение - поверьте мне - строить подобное многие люди получают ЮРИДИЧЕСКИ, без вмешательств каких-либо сумм (то бишь без дополнительных купюр, вложенных в карман заинтересованным лицам). Строятся подобные постройки в большинстве своем ПОСЛЕ того, как дом (здание) был осмотрен и УЗАКОНЕН как такой, который ВЫНЕСЕТ на себе тяжесть еще одного этажа.
И вообще, лучше бы вы на другое УБОЖЕСТВО обратили свое внимание - как, например, ЕРЕВАН превращается в УБОГОСТЬ европеизированную (я говорю о всеми излюбленном Северном Проспекте)... а ЭТО вам нравится,да?????
П.С. Сама по профессии журналист, и, знаете, скажу я Вам, подобные факты без оснований интересуют не журналистов, а скандалистов..
Имейте это ввиду... ;) так, на будущее...
Reply
Reply
Reply
1. Կրկնում եք իմ մտքերը հետևաբար 100% համաձայն եմ :)
2. Խնդրեմ :)
3. ա) համաձայն չեմ, բ) աբսուրդ բան չեմ տեսնում, հակառակ դեպքում չէի գրի, և, գ) Ճաշակին ընկեր չկա...
Reply
А мне вот тож нравятся эти надстройки, знаете?) Нет, нет, то - ваше мнение, это - мое, ничего не имею против. Просто когда я увидела такие же жилища карлсонов в Неаполе, я сразу вспомнила Ереван. Такое родное и любимое... В детстве мечтала вырасти и построить такой домик на крыше, который был виден из нашего окна на соседнем доме))
З.Ы. А я тоже журналист:)
Reply
Հ.Գ. Մի ժամանակ «իմ տունը քո տունն է» հաղորդում կար: Դրանով մի սենց սյուժե եմ տեսել. մարդը գալիս ա տուն, կինը հաց ա պատրաստում: Էդ ընթացքում էս մարդը հա քննադատում ա կնոջը, թէ՝ մորս պես տենց էլ չսովորիր սարքել էլի: Էս կնիկը վերջը լոբի ա բերում դնում սեղանի: Մարդն ուտում ա ու շշմած ասում. «ա՛յ կնիկ, էս ո՞նց էս արել, իսկական մորս էփած լոբին ոնց որ լինի»: Կինն ասում ա. «ա՛յ մարդ, էս անգամ լոբին վառել եմ...»: Ասելս ինչ ա. որ մի բան հարազատ ա դառնում, էլ սիրուն, տգեղ չես նայում...
Reply
Chisht eq\es asum:) Da el ka... ev mec der e xagxum. Vor indz harcnen Erevani inch@ ches sirum, es miayn mardkanc terutyunneric kdjgohem, isk Erevani tesqi masin ban chem asi!!))
Слепая любовь называется)
P.S. Isk ayd cragir@ chem tesel. Kam der poqr ei, kam arden Erevanic gnacac..
Reply
Reply
Leave a comment