Oh wat is brak zijn toch vervelend, maar leuk.
Het is zo'n goed excuus om gewoon niks te gaan doen.
Vooral als je ouders van 12 tot 5 weg zijn, zoals vandaag.
Ik vind dat het maar eens even tijd is voor een verslagje van gisteravond.
Aangezien ik niet zo vaak echt saai vertel wat ik die dag/avond/whatever heb gedaan;
Rond 10 over half 11 kwam Liske bij mij thuis en rende ik nog snel even naar boven om mijn kamer op te ruimen, anders is het ook niet echt gezellig om daar te zitten. Toen ik beneden kwam, schonk ik wat drinken in voor Liske&mij en zag ik dat Guido aan kwam fietsen. Liske deed blij open voordat hij nog aan kon bellen en liet hem binnen. Speciaal voor hem moest ik het hele koffiezetapparaat gaan schoonmaken en bijvullen en weet ik wat nog meer, omdat hij anders weigerde koffie te zetten. Na dus in de keuken wat gedronken te hebben gingen wij gewapend met een pak witte wijn (ja, die heerlijke goedkope zoete troep van de Aldi COOP -thank you Guido-) op naar boven om Saw II te kijken.
Inderdaad, die had ik de avond daarvoor ook al gekeken. Maar aangezien Liske dit alleen maar beter vindt (dan weet ik wat er gaat gebeuren en ik kan ik zeggen wanneer ze vooral niet moet gaan schrikken :P) maakte dat dus niet veel uit. Ik heb zelfs tough guy Guido nog een keer bang in een hoekje van mijn kamer zien zitten, ik weet niet eens meer waarom, maar het was erg adorable en ik neem dus aan dat de film wel goed aansloeg. Gniffel. Nog wat extra wijn nuttigen en om kwart voor 2 ging ik me maar eens omkleden om uit te gaan. Na minstens 10 minuten discussieren over welk hempje ik aan moest doen -en welke vooral niet vanwege vervelende beha's die ik dan daarbij aan zou moeten- deed ik eerst een jurkje over mijn broek aan, maar omdat de bijbehorende beha gewoonweg kut zat, deed ik toch maar het hempje aan waarvan ik aan het begin eigenlijk al had besloten om die vooral niét aan te doen. Omdat ik die elke zaterdag al aan had, zeg maar. Vrouwen en kleding, het is verschrikkelijk.
Toen maar op weg naar Atak op de fiets, lekker koud. Gelukkig stond er geen rij en werd er ook niet gevraagd om legitimatie, zou ook wel erg gemeen zijn (we hadden het niet bij ons, vandaar). Guido kocht zes muntjes en ik vertelde hem dat hij natuurlijk wel snapte dat ik dan gewoon zijn muntjes ging gebruiken. De rest van de avond bestond uit bier, bier en bier, sjekkies leren draaien (en nu echt!), sjekkies roken, flirten, dansen, dansen en dansen.
Toen we op het balkon stonden werden we het balkon afgestuurd (het was kwart voor 4), toen we naar het café gingen werden we het café uitgestuurd (het was 10 voor 4) en in de zaal bleven we net zo lang tot écht iedereen wegging. Bij de gardarobe werd nog meerdere keren om Maartje (of was het nou Maarten?) geschreeuwd, en ik riep vrolijk mee. Helaas dook hij/zij niet op. Liske en ik probeerden nog Lowlands-gangers te ontdekken door heel hard om Theo te roepen, maar niemand bleek de grap te snappen.
Eenmaal buiten werden Liske&ik alleen nog maar meliger en wouden we de kerel schoppen die met Liske's zus stond te praten, gewoon om de reden dat we hem niet kenden. Net toen ik mijn been ophief keek hij verbaasd om en stond ik daar inderdaad in een oncharmante houding achter hem.
Na daardoor nog een paar minuten met Liske in een deuk te hebben gelegen, besloot ik dat het hoog tijd werd om maar eens haar huis te fietsen. Ik riep nog ontelbare keren iets naar Liske als afscheid en fietste samen met Guido naar huis. Onderweg kwam ik Merten (vriend van mn zus) nog tegen samen met zijn vrienden en praatte ik nog een beetje bij, totdat hij rechtsaf sloeg. Bij huis aangekomen was ik ineens erg moe en vooral erg lam, en Guido was ook ineens erg moe. Maar natuurlijk stond hij erop dat hij me nog het nummer van T. Raumschmiere&Miss Kittin ging laten horen, iets van 'The Game Is Not Over' ofzo? Maar ik kende het inderdaad, ze draaien het vaak in Atak. Guido ook weer gelukkig. Na een paar keer gezegd te hebben dat ik naar binnen ging, ging ik na afscheid te hebben genomen toch maar echt naar binnen. De klok gaf 10 voor 5 aan. Jesus, what a night.