Пытанне лінгвістам ад Кастуся

[nadzeyka_z]

Чаму?
помнік-памятаць (б)
а памятнік- помніть (р)

і не наадварот? (каб у слупках памяняць словы месцамі?)

Comments

[sionnia]

гістарычна склалася )

[nadzeyka_z]

а больш разгорнута?) на такі адказ мяне дакладна чакае наступнае "чаму"))

[sionnia]

Ёлы, ляно глыбока капаць. )
Для зачыну: лінгвісты (тм) лічаць, што беларуск. помнік, хутчэй за ўсё, запазычана з польск. pomnik (а не ўтворана ад памяць, памятаць) - гл.: Этымалагічны слоўнік беларускай мовы. Т.9. С.276. ))

[sionnia]

У працяг, для сябе зірні аўтарытэтаў: )
Юрась Бушлякоў: Помніць і памятаць, запáмятаць і запамятáць

Пётра Садоўскі: Час одуму
Вельмі многія старыя ўтварэнні і фразеалагізмы ўжываюцца толькі з ... «помніць» ... «Памятаюць» у такіх выразах не вельмі прыдасца.

Юрась Пацюпа: З трасянкі на мову
памятаць - часьцей: помніць (“помнік” жа, а ня “памятнік”, а таксама "помны", "векапомны")

Калі сцісла - памятаць / помніць абое існуюць у мове, проста маюць розныя сэнсава-стылёвыя адценні (тут тлумачым, што ёсць гаворка звычайная, штодзённая - а ёсць адмысловая, святочная). Помніць больш ідэйнае, паэтычнае. Памятаць - рэчыўнае, празаічнае.
Маё дзіцё ў гэтым месцы скажа: дык помнік жа - рэч. Адказ: сэнс помніка не столькі ў тым, што ён рэч, колькі ў ідэі, якой ён прысвечаны.