Верны сябар
Федэральная выведвальная служба Германіі (BND) карысталася паслугамі былога штандартенфюрера СС Вальтэра Рауффа, ведаючы пра яго мінулым. Аб гэтым піша Der Spiegel, абапіраючыся на апублікаваныя нядаўна самой германскай выведкай дакументы.
Паляванне за нацысцкім злачынцам прывяла сьледчых у прамым сэнсе на край зямлі: у Чылі.
Аднак калі ў снежня 1962 года мясцовая паліцыя прыйшла яго арыштоўваць, ён быў ужо папярэджаны аб гэтым візіце - пра гэта паклапацілася BND, якая і парэкамендавала яму знішчыць усе выкрывае дакументы.
"Як верны сябар, германская выведка ўзяла на сябе частку выдаткаў на адваката - у якасці зваротнай паслугі стары нацыст абяцаў не выдаваць факт супрацоўніцтва", - гаворыцца ў артыкуле.
Многія журналісты сцвярджалі, што Рауфф ўсё ж парушыў дадзенае абяцанне - аднак да нядаўняга часу доказаў супрацоўніцтва не было.
Пакуль BND не апублікавала адпаведныя дакументы.
Вальтэр Рауфф быў штандартенфюрера СС і адным з найбуйнейшых нацысцкіх злачынцаў. Група, якую ён узначальваў, з 1941 года займалася распрацоўкай так званых мабільных газавых камер, якія размяшчаліся ў фургон грузавікоў. Паводле дакументаў, Рауфф вінаваты ў смерці больш за 90 тыс. чалавек.
Пасля вайны Рауфф збег у Лацінскую Амерыку і займаўся бізнесам у Эквадоры і Чылі.
У 1958 годзе заходнегерманская выведка наладзіла кантакт з ім і на працягу некалькіх наступных гадоў Рауфф, які атрымаў пазыўны "Энрыка Гомес", супрацоўнічаў са спецслужбамі ФРГ. Як адзначае выданне, выведка несумненна ведала аб злачынным мінулым Рауффа, аднак аддавала перавагу заплюшчваць на гэта вочы.
За сваю працу ён атрымліваў сапраўды каралеўскае ўзнагароджанне. У агульнай складанасці за час супрацоўніцтва са спецслужбамі ён зарабіў 70 тыс. марак.
Аднак з часам, адзначае аўтар, яго праца стала здавацца малаэфектыўнай. У 1962 годзе на яго след выйшлі заходнегерманскія следчыя, рушыў услед арышт у Чылі. Аднак праз некалькі месяцаў ён выйшаў на свабоду - згодна з мясцовым законам, тэрмін даўнасці па яго злачынстваў мінуў.
Рауфф памёр у 1984 годзе ва ўзросце 77 гадоў.
Сярод тых, хто прыйшоў адправіць яго ў апошні шлях, былі і тыя, хто ў знак развітання ўскінуў правую руку ў нацысцкім прывітанні, піша ў заключэнне выданне.Па матэрыялах: Der Spiegel