De afgelopen week razen er allerlei gevoelens door me heen. Het gevolg hiervan is dat ik me ontzettend in de war voel. Mijn gedachten en gevoelens zitten in de knoop en ik heb geen idee waar ik moet beginnen om al die knopen te ontwarren. Erg veel discipline heb ik niet, dus laat ik die knopen maar zitten. En geef ik mijzelf het commando om te gaan
( Read more... )
Ik ben de komende dagen de stad (rotterdam) uit. Ik zit dan namelijk in Oosterhout. Samen met Marije, Elise, Jerome, Iris, Alexandra en Hans. En 25 kleine kindertjes! Aanstaande maandag ga ik namelijk een kamp draaien met bovengenoemden. Ik heb er veel zin in, want we hebben er ontzettend hard aan gewerkt. Ik laat misschien nog wel weten hoe het is
( Read more... )
Ik moet mijn moeder kussen, tegen haar zeggen dat ik van haar hou, bij haar uithuilen en haar mijn gevoelens tonen zonder me daarvoor te schamen, want ze zijn er altijd geweest maar ik heb ze verborgen gehouden.
Mãe, eu te-adoro é amo-te! Agradece para tudo. Agradece para vida.
Het wordt me even allemaal teveel. Er zijn mensen die aan me trekken. Mensen die me wegduwen, weg willen hebben. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik maak sowieso fouten. Genieten van het nu, zeggen ze wel eens. Het nu is kut. Het verleden is kut. En over het heden heb ik ook geen goed gevoel, of eigenlijk helemaal geen gevoel. Iedereen is een
( Read more... )